Where We Belong ที่ตรงนั้น มีฉันหรือเปล่า?

แนว :  Drama

กำกับโดย :   คงเดช จาตุรันต์รัศมี

อำนวยการสร้าง  :  โสฬส สุขุม

แสดงนำโดย :  Music BNK48 / Jennis BNK48

ผลิตโดย :  BNK48 FILMS /ซอง ซาวด์ โปรดักชัน / สไลด์เดอร์ แคท

กำหนดฉาย :  20 มิถุนายน 2019 เฉพาะโรง SF

เรื่องย่อ

เรื่องราวจะเล่าถึงความสองเพื่อนรัก อย่าง “ซู” (Jennis BNK48) ลูกสาวเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวประจำจังหวัด และ “เบล” (Music BNK48 ) เพื่อนซี้ที่ไปไหนไปกัน แต่วันหนึ่ง ซูเกิดเบื่อสิ่งต่างๆจนอยากจะไปให้พ้นจากที่เป็นอยู่ จึงได้ไปสอบชิงทุนเรียนต่อที่ฟินแลนด์ แต่ก่อนไป ซู และ เบล จำเป็นต้องสะสางเรื่องราวในอดีตที่ไม่เรียบร้อย แต่หนทางไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด และนำไปสู่บทสรุปที่คาดเดาไม่ได้!

โปรเจกต์ภาพยนตร์เรื่อง Where We Belong ได้รับรางวัล ซีเจ เอ็นเตอร์เทนเมนต์ อวอร์ด ซึ่งเป็นเงินสดมูลค่า 10,000 เหรียญสหรัฐ เป็นภาพยนตร์ 1 ใน 29 ที่โครงการภาพยนตร์ได้รับคัดเลือกให้เข้าร่วมงานเอเชียน โปรเจกต์ มาร์เก็ต ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติปูซาน พ.ศ. 2561

เจนนิษฐ์ โอ่ประเสริฐ (Jennis BNK48) รับบท ซู เด็กสาวที่จะไปเรียนต่อต่างประเทศด้วยทุนที่ผ่านการคัดเลือกด้วยตัวเอง โดยที่ไม่บอกพ่อก่อนจนทำให้พ่อโกรธและไม่ได้คุยกันตั้งแต่นั้นมา

แพรวา สุธรรมพงษ์  (Music BNK48 ) รับบท เบล เพื่อนสาวคนสนิทของ ซู ที่จะมาช่วยจัดกระเป๋าให้ซูในการไปต่างประเทศครั้งนี้

Review 9/10 (แต่ไม่เหมาะกับทุกคน)

เมื่องานศิลป์ที่อัดแน่นด้วยดราม่า และโลกสีเทาๆของเด็กผู้หญิงคนนึง มาเจอกัน!

สารภาพตามตรงว่าเรื่องนี้แอดมินคาดหวังไว้สูงมากว่ามันจะต้องออกมายอดเยี่ยมเรื่องหนึ่ง และก็เป็นดังคาด…ไม่สิ มันผิดคาดไปไกลมาก เนื้อหาของหนังความยาว 2 ชม. ที่พยายามรักษาความ “Real” ของกลุ่มเด็กผู้หญิงที่อยู่ในสังคมของเขา มีรสนิยม ไลฟ์สไตล์ที่ต่างกันในชุมชน ตรงนี้เราจะเจอการนำเสนอที่รู้สึกว่าเป็นเซตติ้งโลกที่ไม่ได้หนีจากความเป็นจริงที่เราๆท่านๆอยู่ (คนเมืองกรุงอาจไม่คุ้น แต่คนต่างจังหวัด หรือรอบนอกตัวเมืองจะเข้าใจฟิลลิ่งนี้ดี) และตัวอย่างที่ตัดมา มันคนละฟิลลิ่งในหนังเลย ตัวอย่างชูความเป็นหนังรักแบบเพื่อนสนิทกินกันเอง แต่เมื่อไปดูในโรงจริงๆ มันเป็นหนัง Coming of Age ที่ว่าด้วยสภาพจิตใจวัยรุ่น มุมมอง ทัศนคติต่อโลกของซูที่มีแต่หม้อก๋วยเตี๋ยว โลกของเบลมี่มีแค่ทำเพื่อซูในฐานะเพื่อน 

ลำดับการเล่าเรื่องของเรื่องถูกออกแบบมาให้เล่นกับอารมณ์ ความอยากรู้อยากเห็นของคนดู มีการเชื่อมโยงกันของสิ่งต่างๆรอบตัวละครซู อย่างชัดเจน ทุกอย่างมีเหตุ และผลของมัน เหมือนว่าหนังจะพยายามนำเสนอหลายแง่มุมของเด็กผู้หญิงคนนึงควรจะมี ทั้งมุมตลก รัก เศร้า เหงา บลาๆ เพียงแต่บทจะเน้นไปในทิศทางอารมณ์ “ขาดความสุขที่แท้จริง” อมทุกข์ และมีอะไรในใจตลอดเวลา  แม้จะมีมุกตลกแบบพอยิ้มได้บ้างก็ตามที

ซึ่งหนังจะเล่าไปเรื่อยๆจนมีช่วงการ “ปลดล๊อก” จิตใจ หนังก็ยัด “Impact” ที่แรงๆให้ จนเกิดคำถามว่า “หนังมันจะจบลงตรงไหน” …ซึ่งตรงนี้บอกเลยว่า สมกับเป็น “พี่คงเดช” จริงๆ หนังแต่ละเรื่องทำออกมาเอาใจสายงานศิลป์ การจัดองค์ประกอบภาพ แสงเงาทุกอย่างมันเติมเต็มบรรยากาศได้ดี  ยิ่ง 20 นาทีสุดท้าย คุณเอ๊ย โคตรพลังการแสดงจริงๆ มันจุก แน่น  มัน Blank และ Weird มากๆ

ในส่วนของการแสดงของสองเมมเบอร์ BNK48 และชาวคณะ ก็คิดอยู่ว่า “จะไปรอดหรือเปล่าวะ?” กับเจนนิสเองไม่มีปัญหาเพราะเคยมีชื่อในวงการหนังมาก่อน เชื่อมือได้ แต่กับคนอื่นๆที่เหลือนี่สิ…ซึ่งหนังก็ได้ทำให้เห็นแล้วว่า สาวๆในเรื่องที่มากันเนี่ย รู้สึกถึงความเรียล และหาดูได้แถวบ้าน ไม่มีมาดของไอดอลอะไรเลย ทุกคนทำหน้าที่ได้ดีมากสำหรับหนังใหญ่ โดยเฉพาะ มิวสิค อันนี้ขอชมเลยว่า เป็นตัวละครเบลที่เหมือน “เพื่อนสนิทจริงๆ” เป็นเด็กบ้านๆคนนึงที่มีมุมมองในการใช้ชีวิตแบบเด็กรุ่นใหม่ ที่ชอบตั้งคำถาม กล้าชนกับสิ่งที่ตัวเองว่ามันไม่ถูกต้อง(ในมุมมองของเขาละนะ) มิวสิค และเมมเบอร์ทุกคน สามารถสลัดภาพไอดอลใสๆได้เด็ดขาดมาก

รวมไปถึง “พี่ขจรศักดิ์” ที่รับบทพ่อของซู เป็นชายวัยกลางเกือบบั้นปลายชีวิต เป็นคนอมทุกข์ และมีความเป็นคนหัวเก่าอย่างชัดเจน หนังเรื่องนี้มีหลายตัวละครให้พูดถึงเยอะและทำหน้าที่เติมให้โลกของซูเป็นสีเทาชวนอึดอัดได้ดีมากๆ งานนี้ถ้าเจนนิสไม่ได้ส่งชื่อเข้าชิงรางวัล จะโกรธคณะกรรมการมากๆ เล่นดีแบบสุดมาก 

จุดติของหนังเรื่องนี้ ก็คือการถ่ายทอดทมี่อาจจะไม่เข้าถึงคนทั่วไปเท่าไหร่นัก  เป็นหนังที่ไม่แนะนำให้ดูเพื่อความผ่อนคลายใดๆ มันเป็นโลกหม่นๆ ของเด็กผู้หญิงคนนึง บางชอตบางซีนใส่มาเวิ่นเว้อ ยืดเยื้อ บางซีนก็เข้าใจนะว่าดึงอารมณ์ แต่บางซีนก็หาเหตุผลไม่ลงจริงๆว่าใส่มาทำไม? 

สรุปโดยรวม เป็นหนังที่แอดมินชอบมาก ยกขึ้นหิ้งให้เป็นหนังดีเรื่องนึงในชีวิตเลย มันได้ทั้งงานศิลป์ การเล่าเรื่องที่ดี มีมุมมองการนำเสนอที่น่าสนใจ ใกล้ตัวคนดูมากๆ นัยยะแฝงทั้งวัฒนธรรม การเมือง ความเป็นอยู่ มันเรียล และทัชกับคนดูจนน่าตกใจ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่หนังวัยรุ่นย่อยง่าย โปรดทำใจหนังเขาทำมาเพื่อล่ารางวัลจริงๆ

“ไม่มีใครจะรู้หรอก

พรุ่งนี้จะเป็นอย่างเดิมหรือเปล่า?

ชีวิตยังคงเป็นของเรา…

หรือต้องปล่อยมันไว้?

แอดมิ AK47