ธี่หยด 

กำกับ ทวีวัฒน์ วันทา
สร้างจาก ธี่หยด…แว่วเสียงครวญคลั่ง ของ กฤตานนท์
นักแสดงนำ ณเดชน์ คูกิมิยะ / เดนิส เจลีลชา คัปปุน / กาจบัณฑิต ใจดี / พีระกฤตย์ พชรบุณยเกียรติ /รัตนวดี วงศ์ทอง/ด.ญ. ณัฐชา นีน่า พาโดวัน /อริศรา วงษ์ชาลี/ ปรเมศร์ น้อยอ่ำ
ผู้จัดจำหน่าย เอ็ม พิคเจอร์ส
วันฉาย 26 ตุลาคม 2566

จากเรื่องเล่าสุดสะพรึงในเวป Pantip สู่การเป็นนวนิยาย “ธี่หยด…แว่วเสียงครวญคลั่ง”  แล้วมาเป็นเรื่องเล่าในรายการวิทยุความยาว 1 ชั่วโมง จนกลายมาเป็นภาพยนตร์ Live Action ที่มีเซตติ้งเป็นเรื่องราวแถวๆกาญจนบุรีเมื่อ 50 ปีที่แล้ว…

หยาด และครอบครัวอาศัยอยู่แถบชนบท บ้านของเธอทำไร่ทำสวน แต่ฐานะของพ่อเธอถือว่าดีกว่าชาวบ้านละแวกนั้นอยู่โข ช่วงหน้าหนาวน้องสาวของเธอคนหนึ่งที่ชื่อ แย้ม เกิดป่วย ประจวบเหมาะกับที่ช่วงนี้มีข่าวลือเกี่ยวกับภัยร้ายต่างๆ เกี่ยวกับสิ่งลี้ลับทั้งหลาย นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะ หยาดได้รู้ได้เห็นเหตุการณ์ต่างๆ ที่คล้ายกับเป็นลางบอกเหตุบางอย่าง แต่เพราะยังเด็กเลยไม่ได้คิดอะไรมาก จนกระทั่งแย้มล้มป่วยหนักกว่าเดิม เธอจึงเริ่มปะติดปะต่อเหตุการณ์ต่างๆ ที่ได้พบเจอมา ทั้งเพื่อนร่วมชั้นที่เสียชีวิตอย่างผิดธรรมชาติ ทั้งการได้เจอหญิงสาวแปลกหน้าตรงศาลร้างระหว่างทางเดินกลับบ้าน ทั้งการได้ยินเสียงแปลกๆ ในตอนกลางคืน

และการได้เจอกับ ยายช่วย หญิงชราผู้โดดเดี่ยวที่อาศัยอยู่คนเดียวท่ามกลางป่าเขา นอกจากนี้อาการของแย้มยังดูแปลกๆ บางครั้งดูเหมือนไม่ใช่แย้มผู้อ่อนโยนคนเดิม จนกระทั่งอาการของแย้มดูท่าจะไม่ไหว จ่ามหันต์ และ ลุงพุฒิ ผู้ได้ชื่อว่ามีวิชาอาคมก็เข้ามาช่วย แต่สายเกินไปเสียแล้ว ในเมื่อเจ้าสิ่งลี้ลับที่อาจจะเป็น “ปอบ” ตบะแก่กล้า ได้กัดกินภายในตัวแย้มและครอบงำเธอเสียสิ้น

 เมื่อแว่วเสียงครวญ “ธี่หยด…ธี่หยด…” โหยหวนชวนเขย่าขวัญ ก็จะลือกันว่าภัยร้ายกำลังจะคืบคลานเข้ามายังหมู่บ้านเล็กๆ ห่างไกลความเจริญแห่งนี้

แต่ใครเล่าจะรู้ว่ามันได้เริ่มขึ้นแล้ว…และมันไม่ใช่แค่ภัยร้ายธรรมดา มีนคือประสบการณ์หลอนประสาทที่ไม่มีทางเลือนหายไปจากความทรงจำ

REVIEW 

ธี่หยด การตีความจากเรื่องเล่า สู่ภาพยนตร์สยองขวัญ ที่โคตรมันส์สะใจ!?

ต้องบอกว่าเป็นภาพยนตร์ผีไทยๆ ที่อาจจะน่ากลัวน้อยหน่อย เมื่อเทียบกับภาพยนตร์แนวผีสางที่ออกมาในรอบหลายปีนี้ ทั้งของไทย และของต่างประเทศ  แต่หนังเลือกแนวทาง “ลดความสยอง” แล้วให้คุณได้เต็มที่กับ “เนื้อเรื่อง” พร้อมการนำเสนอ และงานภาพ ที่แม้ว่าอาจจะไม่ได้สวยแบบหนังฮอลลีวู้ด แต่ก็มีความพยายามที่จะใช้การ Roll และ การใส่ Cut แบบอินเตอร์ ทำให้หนังมีความเป็นสากล พร้อมซีนคลาสสิคแบบหนังสยองสไตล์ฝรั่ง เอามาปรับใช้ในบรรยากาศไทยย้อนยุคต่างจังหวัดได้ดีซะด้วย พล๊อตเรื่องเราคงไม่ต้องอธิบายมาก นี่คือเรื่องสยองขวัญที่ดัดแปลงจากเรื่องเล่าที่ดังมากๆในโซเชียลในช่วง 2-3ปีมานี้ ตัวภาพยนตร์ได้นำมาถ่ายทอดใหม่ ใส่รายละเอียด และขยายความเล็กน้อย แม้ว่าปมของ “ยายช่วย” และ “ผีชุดดำ” จะยังคงคลุมเครือ และค่อนข้างจะ อิหยังหวะ ก็ตามที

ตัวภาพยนตร์ได้ใช้พลังของนักแสดงได้เต็มที่ ทั้งนี้ ต้องขอชมสองนักแสดง “มิ้ม รัตนวดี วงศ์ทอง” ที่รับบท “แย้ม” ที่ทั้งน่ารักในยามปกติ และน่าขนลุกในเวอร์ชั่นที่โดนผีสิง สีหน้า ท่าทาง อารมณ์ ส่งให้คนดูเชื่อว่า สาวน้อยที่ไร้เดียงสา แต่ดันเป็นเหยื่อที่โดนผีเข้าแล้วเป็นยังไง 

อีกคนคือ ณเดชน์ คูกิมิยะ รับบท ยักษ์ เป็นตัวละครที่ทำให้เนื้อเรื่องมีสีสัน มีความดุดัน ด้วยจิตใจนักสู้ กล้าบวกกับทุกสรรพสิ่ง พร้อมความบ้าระห่ำ ที่ไม่ว่าดูมุมไหน ก็ Ref มาจาก แอช วิลเลียมส์ พระเอกหนังซอมบี้เรื่องดังอย่าง Evil Dead หล่อเท่ทุกมุม ขึ้นกล้องมาก กล้ามแน่น แขนโต จ่ายค่าตั๋ว IMAX มาดูซิกแพคณเดชน์ก็คุ้มแล้ว 555

เวอร์ชั่นที่แอดมินได้รับชม เป็นเวอร์ชั่นฉาย  IMAX With Laser ที่โรงภาพยนตร์เมเจอร์รัชโยธิน ถ้าให้กล่าวโดยสั้นๆ คือ “ถ้ามีโอกาสก็ลองหาทำดูครับ มันโอเคมากๆ” นอกจากงานภาพที่ได้สเกลเต็มจอซึ่งเป็นเรื่องปกติของการฉายระบบนี้ แต่สิ่งที่ได้เพิ่มมาอีกก็คือ สีสันที่จัดจ้าน คมชัดด้วยค่าคอนทราสก์ที่ดีขึ้น มี Dynamic ที่สามารถเห็นได้ชัดเจนมากขึ้น เครื่องฉายระบบเลเซอร์จะให้สีสันที่สวยงามมากขึ้นกว่าเดิม 30% (ตามสเปคระบุไว้ว่าแสดงสีสันได้ 75% ที่ตามนุษย์มองเห็น จากเดิม 45%) ภาพคมชัดระดับ 4K ซึ่งจากที่ดูมากับภาพยนตร์เรื่องนี้ ถือว่าไม่เกินจริงเท่าไหร่ เพราะแม้ตัวภาพยนตร์จะมีฉากที่มืด ก็ไม่ได้ทำให้ดีเทลของตัวละคร ฉาก พร๊อพต่างๆโดนสีดำ กลืนเข้าไปจนจมหาย หรือแม้แต่ซีนกลางวัน ก็สวยงาม จัดจ้านตามสไตล์ไทยๆ

และ ด้วยระบบเสียงตามสเปคที่ระบุไว้คือ 12 Channel 3D Immersive Sound ทำให้รู้สึกว่าเสียงต่างๆ มาครบ อิมแพคท์แรงสะเทือนชัดมาก ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของโรงก็ตาม  และเหมือนทีมสร้างภาพยนตร์จะเข้าใจจุดนี้ เลยน่าจะมีอาการ “มันส์มือไปหน่อย” เพราะระหว่างที่ภาพยนตร์ดำเนินเรื่องไปจนถึงจุดหนึ่ง เสียง ambient sound ที่หนังใส่มา ออกจะเยอะไปหน่อย มันทำให้หลายๆซีนที่ทำมาบิลด์ให้คนกลัว กลายเป็น “บ้ง” จนตลกไปเลย ซึ่งเหมือนจะมีแค่ช่วงแรกๆ – กลางเรื่องเท่านั้น หลังๆมาจนท้ายเรื่อง ถือว่าเริ่มรู้จังหวะใส่ แล้วดึงฟิลของซีนให้คนมีอารมณ์ร่วมได้ ไม่ปล่อยเสียงสีเชลโล่ เรี่ยราดเพื่อบิลด์คนอีกแล้ว

สรุป

นี่คือภาพยนตร์สยองขวัญ ที่งานพร๊อพโหด ตับไตไส้พุงเลือดเป็นขวดๆ สาดมันเข้าไป

ความน่ากลัวน้อยหน่อย เพราะเค้าทำมาให้ดูเอามันส์สะใจ

จริงๆ ถ้าตัวละครยักษ์ไม่ได้บ้าพลังแบบที่ณเดชน์แสดง

ก็คงเป็นภาพยนตร์แนวผีสางน่ากลัวเลยแหละ

แต่พอพี่ยักษ์เข้าฉาก กลายเป็นความบันเทิงแบบทริลเลอร์ .. ช่วงท้ายเรื่องคือเดือดจัด

ของดีครับ ถ้าคุณชอบเรื่องผีๆแบบไทยๆ

ที่หาเหตุผล สาระแก่นสารไม่ค่อยได้

นี่คือหนังดีที่คุณต้องไปดูครับ!

ไม่ว่าคุณจะสะดวกไปดูระบบไหนก็ตาม!!

ณเดชน์ คูกิมิยะ รับบท ยักษ์
เดนิส เจลีลชา คัปปุน รับบท หยาด
กาจบัณฑิต ใจดี รับบท ยศ
พีระกฤตย์ พชรบุณยเกียรติ รับบท​ ยอด
รัตนวดี วงศ์ทอง รับบท แย้ม
ด.ญ.ณัฐชา นีน่า พาโดวัน รับบท​ ยี่
อริศรา วงษ์ชาลี รับบท​ เย็น (แม่)​
ปรเมศร์ น้อยอ่ำ รับบท พ่อ

อ่าน  เรื่องราวต้นฉบับในพันทิป >>> https://pantip.com/topic/33718556