ในชั่วโมงนี้ ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า ชื่อของเกม ROV หรือ Arena of Valor นั้นเป็นเกมที่ฮิตชนิตเล่นกันทั้งบ้านทั้งเมือง ด้วยความที่เป็นเกมเล่นฟรี(ฮีโร่เติม 55+) มีเกมเพลย์ที่รวดเร็วฉับไว เล่นที่ไหนก็ได้ขอแค่มีเนต มีการแข่งขันชิงรางวัลกันตลอดปี และยังถูกบรรจุเป็นกีฬา e-Sport อย่างเป็นทางการอีกต่างหาก…

แต่ถ้าจะถามหา “เรื่องราวของเกมๆนี้” จากเหล่าเกมเมอร์ ก็เชื่อเหลือเกินว่ามันค่อนข้างยุ่งยาก เพราะการเล่าเรื่องของ ROV นั้น จะเน้นไปในแง่ของปูมหลังตัวละครมากกว่า และนี่คือบทความที่จะพาทุกท่านไปรู้จักกับเรื่องราวการต่อสู้ของความดีกับความชั่ว แสงสว่างกับความมืด และเทพเจ้า มนุษย์ และปีศาจ ใน “สรุปเนื้อเรื่อง ROV กับความวุ่นวายของอาณาจักร Athanor” จากการเรียบเรียงผ่านเนื้อเรื่องของฮีโร่แต่ละตัว ถอดออกมาเรียงลำดับเหตุการณ์ให้ได้อ่านกัน

**บอกก่อนว่าบางจุดต้องขออนุญาติเล่าแบบข้ามๆไป เพราะจะเน้นตัวละครที่มีผลกับเนื้อเรื่องเท่านั้นนะครับ**

ผังความสัมพันธ์ตัวละครคร่าวๆ คลิกที่รูปเพื่อดูภาพใหญ่

อาณาจักร Athanor ยุคของ Arthur

ก่อนเข้าเรื่องราวของ ROV เราต้องรู้จักกับ Athanor (อาธานอร์) อาณาจักรแห่งความสับสนวุ่นวายนี้ก่อน อาธานอร์ เป็นดินแดนที่มีสิ่งมีชีวิตแบ่งได้  4 ฝ่าย ได้แก่ “Valiant Order” ชุมนุมมนุษย์ผู้หาญกล้า , “Temple of Light” วิหารแห่งแสง แหล่งสถิตย์ทวยเทพบนสวรรค์ , “Forest of Shadow” ภูติพรายจากพงไพร กองกำลังของป่าแห่งความมืด และ “The Fallen” กองกำลังนักรบปีศาจแห่งความมืด ทั้งสีเผ่าพันธุ์นี้คือผู้ถ่วงดุลย์และคานอำนาจกันเองเสมอมา แม้ว่าบาลช่วงจะต่างฝ่ายต่างอยู่ หรือมีการกระทบกระทั่งกันเล็กๆน้อยๆเหมือนลิ้นกับฟัน…

จนกระทั่งวันหนึ่ง โลกใบนี้ ได้หมดสิ้นศรัทธาต่อความดี แสงสว่าง จนนำไปสู่ความวุ่นวายครั้งใหญ่ เหล่าปีศาจ“The Fallen”กำเริบเสิบสานขยายกำลังออกไป สร้างความเสียหายไปทั่วทุกหย่อมหญ้า พลเมืองของแต่ละฝ่ายที่เหลือเริ่มสิ้นหวัง…แต่ว่าในความสิ้นหวัง มียอดนักรบผู้หนึ่งที่หาญกล้าต่อกรกับความชั่วร้าย ชื่อของเขาคือ “อาเธอร์” (หรือ มอร์ธอส ก่อนอัพเดทแพทช์นั่นเอง)

อาเธอร์เป็นอัศวินหนุ่มที่มีความพยายามที่จะเอาชนะสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ด้วยการฟื้นฟูโลกที่เขารักอย่างสุดซึ้ง เขาก้าวทะยานฝ่าฟันทุกความชั่วร้ายด้วยดาบในมือของเขา “ดาบแห่งความยุติธรรม” จนกระทั่งเขาได้รวบรวมกำลังพลเข้าขับไล่ปีศาจ และคืนความสงบสุขของโลกมาได้

และการขับไล่ปีศาจของอาเธอร์ ได้ฟื้นฟูกำลังใจให้กับทุกเผ่าบนโลก ยกเว้นผู้ที่เสียผลประโยชน์มากที่สุด “มาลอช” (Maloch) Lord of Darkness จ้าวแห่งปีศาจผู้ชั่วร้ายคนปัจจุบัน (Lord of Darkness คนก่อนถูกเทลอันนาสฆ่าหมกป่า) และตระหนักว่าอาร์เธอร์เป็นภัยคุกคามต่อการปกครองเผ่าฟอลเล่นของเขา  การสู้รบครั้งที่สอง มาลอชออกนำทัพอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ มาลอชเป็นฝ่ายพ่ายให้กับดาบแห่งความยุติธรรมของอาเธอร์อย่างราบคาบ มาลอช ถอยทัพทั้งที่ในใจก็คิดจะล้างแค้นซักวัน แต่นั่นก็ทำให้มาลอชเข็ดไปหลายปี มนุษย์เข้าสู่ยุคสันติภาพ จนกระทั่งอาเธอร์ได้จากโลกนี้ไปในฐานกษัตริย์คนแรกที่นำทัพ…ก็ผ่านมา 100 ปีแล้ว

ยุคของ Thene เอ็กซ์คาลิเบอร์ส่องประกาย!

ร้อยปีต่อมา ดาบแห่งความยุติธรรม ได้ถูกส่งต่อให้กับ “เธน” (Thane) อัศวินหนุ่ม จากเด็กผู้ลี้ภัยที่แทบไม่สามารถปกป้องตัวเองได้ เขาเติบโตขึ้น รับรู้ถึงความเจ็บปวดของชาวบ้านที่อาศัยอยู่อย่างแร้นแค้น ยากลำบาก จากการกดขี่ของพวกฟอลเล่นที่เริ่มมีอำนาจหลังจากการตายของอาเธอร์

ความฝันที่เกิดหยาดเหงื่อจึงได้มา เธนค่อยๆเติบโตขึ้นมาเป็นคนดี ที่มีความพยายามจะเอาชนะความมืดที่หลงเหลือของอาณาจักรอาธานอร์ เธนและมิตนสหายของเขา ก็ได้กลายเป็นผู้บุกเบิกเทคโนโลยี และเป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ทำให้ทุกคนตระหนักว่า ควรจะลุกขึ้นต่อสู้กับอำนาจของฟอลเล่น สงครามของเผ่าพันธ์ุเริ่มขึ้นเป็นครั้งที่สาม คราวนี้ เธน เป็นผู้นำกองทัพพันธมิตรแห่งอาธานอร์ พร้อมดาบแสงศักดิ์สิทธิ์ เอ็กซ์คาลิเบอร์ ในการโค่นอำนาจของฟอลเล่น และมาลอชให้ได้ ผลก็เหมือนเดิม มาลอชเลือกที่จะถอยทัพ แต่คราวนี้มาลอชถอยทัพเพราะเห็นอะไรบางอย่าง…บางอย่างที่ทำให้มันมั่นใจว่าการสู้รบครั้งหน้ามันจะไม่แพ้!

ไม่นานหลังจากที่สันติภาพถูกนำกลับไปยังอาธานอร์ เธน ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ของ Castle of Inception คนที่สอง ต่อจากอาเธอร์ โดยมีอัศวินข้างกายคือ แอสทริด (Astrid), แวน (Valhein)และ แรซ (Raz)  แต่เธนมีคำลั่งลับให้แรซไปเข้ากับพวกมาลอช เพื่อสืบเอาความลับของเผ่ามารายงานให้เธนทราบเป็นระยะ

แม้ว่าจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ แต่ แรซ ก็ยินดีรับใช้เธนในนามของประชาชนอาธานอร์ แรซต้องทำหน้าที่สายลับสองหน้าเพื่อความรุ่งเรืองของอาณาจักร เป็นสิ่งที่เธนทำใจลำบากที่สุดในการเป็นกษัตริย์อีกเรื่องเลยก็ว่าได้…

วิหารแห่งแสง ดินแดนของเหล่าเทพขี้อิจฉา 

ในขณะเดียวกัน ควาขัดแย้งของวิหารแห่งแสง  (Temple of Light) เมื่ออำนาจเทพสูงสุดให่งวิหารไม่ได้อยู่ในมือของเทพองค์เก่าอย่าง “กิลเดอร์” (Gildur) แต่อยู่ในมือของ “อิลูเมีย”(Illumia) ทำให้ อเลสเตอร์ (Aleister) ไม่พอใจอย่างมาก จึงเริ่มสมคบคิดกับมาลอชอย่างลับๆ 

อิลูเมียคาดว่าคนที่เลี้ยงไม่เชื่องอย่างอเลสเตอร์ต้องแว้งกัดคนในวิหารไม่วันใดก็วันหนึ่ง อิลูเมียจึงคอยทำหน้าที่เจ๊ดันให้กับ “ทูเลน” (Tulen) ลูกศิษย์หนุ่มของอเลสเตอร์ ที่ไม่เคยได้รับความรักจากอาจารย์ ให้รู้ถึงอำนาจ และพลังที่มีในตัว ในที่สุด ทูเลนก้สาดสายฟ้าเข้าไปที่ “บัลลังก์สายฟ้า”เครื่องหมายของผู้แข็งแกร่งที่อเลสเตอร์ครอบครองมานาน ทำให้บัลลังก์ทอดทิ้งอเลสเตอร์ และมอบพลังให้ทูเลน และตอนนี้ ทูเลนก็เป็นเหมือนคานอำนาจใหม่แห่งวิหารนี้ ที่อิลูเมียสามารถบงการได้อีกทอดหนึ่ง

แต่สุดท้าย ด้วยความเจ็บแค้นของอเลสเตอร์ จึงแปรพักตร์ไปเข้ากับมาลอชที่ได้สัมผัสถึงสมดุลย์แห่งแสงและความมืดที่กำลังถูกสั่นคลอน และนำกองทัพเข้าโจมตีวิหารแห่งแสง แม้ว่า “ลอริเอล” (Loriel) จะมาแจ้งเตือนในฐานะพลนำสารแล้วก็ตาม แต่เหมือนว่าทุกคนจะชะล่าใจ จนทุกอย่างพังยับ ชาววิหารถูกสังหารราวเป็นผักปลา แต่มีเพียงเหล่าเทพชั้นสูงที่รอดมาได้…รวมไปถึงผู้พิทักษ์ห้องสมุดอย่าง “อิกนิส” (Ignis) ผู้หมกมุ่นกับตำราโบราณ ที่บรรจุคาถาควบคุมเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีวันดับ…

ป่าแห่งความมืด สรรพสัตว์ลุกขึ้นสู้เพื่อคุ้มกันราชินี 

หลังจากสงครามกับมาลอชหลายร้อยปี “เทลอันนาส” (Tel’ Annas) ราชินีเอลฟ์แห่งป่า ก็ได้สูญเสียพลังบางส่วน แม้ว่านางเคยเป็นผู้สังหาร Lord of Darkness (ราชันย์แห่งความมืด) คนแรกได้ก็ตาม แต่กาลเวลาผ่านมานานเกิน บวกกับการใช้พลังมีมากเกินกว่าจิตด้านดีของนางจะรับไหว นางจึงต้องพักเพื่อไม่ให้พลังคำสาปของ Lord of Darkness ในตัวมีอำนาจกว่าจิตด้านดี มิเช่นนั้น ป่าแห่งความมืดของนาง และทุกชีวิตในอาณาจักรจะต้องเดือดร้อน นางจึงเลือกที่จะซ่อนตัวอีกครั้ง…

นางจึงตัดสินใจปล่อยให้การปกครองเป็นของ คริซี่ (Krixi) , เปย์น่า (Payna) , อารั่ม (Arum) ทำหน้าที่ดูแลจัดการป่าร่วมกับ ซูก้า (Zuka) ลัมเบอร์ (Lumber)และ คิลกรอธ (Kill Groth) ที่เพิ่งลี้ภัยมารักษาตัวในป่าแห่งนี้ แม้ว่าจะเป็นคนเกรียวกราดไปบ้าง แต่คิลกรอธก็ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี…

The Divergent คนพเนจรไร้สังกัด และวีรบุรุษแห่ง DC 

ในขณะที่หลายคนรบราฆ่าฟันกัน แต่ สลิมซ์ (Slimz) และ มอร์เรน (Morren) พ่อค้าอาวุธ เป็นสองคู่หูพ่อค้าที่ต้องการความมั่งคั่งในธุรกิจค้าขาย พวกเขาตั้งใจจะร่วมกันสร้างสมาคมพ่อค้าแห่งอาธานอร์ แต่การทำสงครามครั้งก่อน ทำให้เขารู้สึกว่าเป็นการลงทุนที่ไม่คุ้มค่า สลิมซ์จึงหันมาค้าขายกับพวกคนจรอย่าง นักล่าค่าหัว บัตเตอร์ฟลาย (Butterfly) , ซานิส (Zanis) และคนที่ผ่านไปมาระหว่างอาณาจักรมากกว่า ส่วนมอร์เรน รับงานสร้างอาวุธให้กับพวกของเธน… 

ในขณะที่การสู้รบของฝ่ายเทพ มนุษย์ และปีศาจดำเนินไป อาณาจักรแห่งทะเลทรายเองก็ถูก อัซเซนการ์ (Azzen’Ka) พ่อมดแห่งทรายเข้าทำลาย เพราะมีโจรมือดีไปขโมยเอา หินอันดูรา (Andura Stone) ขุมพลังแห่งทะเลทรายอันร้อนระอุ ที่ว่ากันว่าผู้ครอบครองสามารถบงการลม และทรายได้ และหินที่ว่า ก็ดันไปอยู่ในมือของพระราชาของอาณาจักรแห่งทะเลทราย

วันที่อัซเซนการ์เข้าทำลายอาณาจักร คนที่รอดมีเพียงแต่เจ้าชาย “มูราด”(Murad )เท่านั้น…แน่นอนว่าจากคุณชายผู้สูงศักดิ์ จึงต้องออกพเนจรเพื่อตามฆ่าอัซเซนการ์ให้ได้ และยิ่งสืบรู้ว่า อัซเซนการ์เองก็สมรู้ร่วมคิดกับพวกของมาลอชด้วยแล้ว ไม่ต้องแปลกใจ ที่กลุ่มของเธน จะต้องการตัวมูราดมาร่วมทีม แต่มูราดเองกลับรู้สึกแค่อยากจะฆ่าอัซเซนการ์เท่านั้น

อีกฟากของมิติ ณ โรงพยาบาลจิตเวชอาร์คแฮม  “โจ๊กเกอร์” (Joker) วายร้ายแห่งเมืองก็อทแธม ได้พบกับนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งที่ถูกส่งมาบำบัดอาการหลังจากถูก “แบทแมน” (Batman) จับตัวมา โดยคนไข้คนนั้นได้ทำให้โจ๊กเกอร์สนใจในเรื่องราวของอีกมิติที่เรียกว่าอาธานอร์ และเข้าไปยังดินแดนนั้น ด้วยอุปกรณ์ข้ามมิติ…แน่นอนว่าวายร้ายสติแตกหนีมายังอาณาจักรแห่งนี้ ก็เริ่มอาละวาด ใช้ชีวิตอย่างบ้าคลั่งสมปราถนา แต่สิ่งที่สร้างความยินดีแก่โจ๊กเกอร์ก็คือ คู่ปรับของเขา “แบทแมน” ตามมาเพื่อจับเขา!

ในขณะที่ทีม Justice League  ที่ประกอบไปด้วย ซูเปอร์แมน , วันเดอร์วูแมน และ แฟลช ก็พยายามสืบว่าแบทแมนหายไปไหน จนมาเจอกับคำตอบว่าหลุดไปยังอาธานอร์…ทีม JL ต้องรวมพลังเพื่อพาแบทแมน และลากตัวโจ๊กเกอร์มารับโทษให้ได้…

แต่สุดท้ายแล้ว ความวุ่นวายของอาณาจักรอาธานอร์ จะจบลงเช่นไรนั้น ยังไม่มีผู้ใดล่วงรู้เลย…แม้ว่าจะมีเหล่าฮีโร่ใหม่ๆ เกิดขึ้นในแต่ละวันก็ตาม

แอดมิน Ak47