สรุปเนื้อเรื่อง อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน ปี2 (Season 2)

เทพอสูรจิ้งจอกเงิน Inuyasha  (เรื่องย่อ / ตัวละคร)

ชื่อญี่ปุ่น : 犬夜叉 (Inuyasha)

ชื่อไทย : เทพอสูรจิ้งจอกเงิน (ออกอากาศครั้งแรกทางช่อง 9)

ชื่ออังกฤษ : Dog Forest Spirit

ประเภท : ผจญภัย, ต่อสู้, เหนือธรรมชาติ, โรแมนติก, ดราม่า, ตลก

ผลิตโดย : Sunrise

อ่านสรุปเนื้อเรื่อง อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน ปี 1 (Season 1) คลิก

 

การผสมผสานเรื่องราวในยุคสงครามกับยุคปัจจุบัน โดยใช้บ่อน้ำร้างเป็นทางเชื่อมต่อของทั้งสองยุคให้มารวมด้วยกันเหมือนเป็นโลกใบเดียวกัน อินุยาฉะ เป็นอนิเมะเรื่องดังที่ไม่แพ้กับเรื่อง รันม่า ผลงานชื่อดังของ อาจารย์ รูมิโกะ ทากาฮาชิ ที่สร้างผลงานอื่นไว้มากมายที่มีชื่อเสียงเอาไว้ อินุยาฉะ ถือเป็นผลงานที่ได้รับความนิยมเช่นกันเพราะมีทั้ง แอคชั่น โรแมนติก ผจญภัย ดราม่า และ ตลก หลากหลายอารมณ์ในเรื่องเดียวกันทำให้ อินุยาฉะ ได้รับความนิยมไม่น้อยในยุคนั้น

 

 

 

อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน ปี2 (Season 2)

วันหนึ่ง มิโรคุ ได้ต่อสูรกับเหล่าปีศาจทำให้มือของเขามีบาดแผลตรงที่ช่องว่างแห่งลมของเขา มิโรคุติดพิษจากแมลงของนาราคุทำให้ร่างกายของเขาอ่อนแอลง มิโรคุแยกตัวกับพวก อินุยาฉะ เพื่อไปไปหาอาจารย์ของเขา เพื่อช่วยรักษาบาดแผนนั้น แต่กลับกลายว่าอาจารย์เขาถูกควบคุมด้วยสัตว์เลี้ยงของนาราคุ ในขณะที่กำลังย่ำแย่ เขาก็ถูกเจ้าทานุกิพามิโรคุหนีออกไป และตามหาพวกอินุยาฉะเพื่อให้มาช่วยมิโรคุ

 

มิโรคุได้สร้างเขตอาคมเอาไว้กันพวกปีศาจมาทำร้ายแต่พลังอาคมนั้นช่างอ่อนแอมากเพราะร่างกายของเขาที่บาดเจ็บ คาโงเมะ ที่มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีนั้นกังวลว่าจะเกิดเรื่องอันตรายกับมิโรคุ แล้วทานุกิสหายของมิโรคคุมาเจ้าทานุกิได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้พวกอินุยาฉะฟังและพากันมุ่งหาไปหามิโรคุ ทางมิโรคุที่เขตอาคมของเขาอ่อนแอลง แต่อินุยาฉะมาทันเวลาพอดีและฟาดฟันพวกปีศาจแหลกกระจายไป แต่ศัตรูที่แท้จริงนั้นคืออาจารย์ของมิโรคุที่ถูกควบคุมจิตใจอยู่

 

เมียวกะ บอกกับ คาโงเมะ และมิโรคุว่าต้องแย่งรังจาก ปีศาจแมลงโกโกะ มาให้ได้ คาโงเมะเลยอาสาไปหาแมลงโกโกะ ทางอินุยาฉะที่ไม่มีทางสู้กับอาจารย์ของมิโรคุได้เลย พวกเหล่าปีศาจได้ออกมาโจมตีอีกครั้ง มิโรคุที่บาดเจ็บที่มือขวาของเขาพยายามเปิดช่องว่างแห่งลมดูดพวกปีศาจเข้าไปนั้นทำให้แผลที่มือเริ่มปริ แต่อินุยาฉะกระโดดเข้ามาขวางไว้ก่อนที่อินุยาฉะจะฟันปีศาจเหล่านั้นกระจาย ซังโกะเห็นแมลงโกโกะกำลังหนีเธอ ได้ปาบูมเมอแรงของเธอฆ่ามันแล้วทำให้อาจารย์ของมิโรคุกลับมาเป็นปกติและปลอดภัย มิโรคุกลับมานอนพักอีกครั้งอาจารย์ของเขาก็เล่าว่ามันเป็นคำสาปของนาราคุที่ทำให้มือของเขาต้องเป็นแบบนี้ ถ้าเจ้าของคำสาปตายลงคำสาปที่มิโรคุโดนอยู่นั้นก็จะหายไปและเขาก็จะปลอดภัย

 

 

 

จากนั้น นาราคุ ก็ปลุกร่างของ โกฮักคุ น้องชายของ ซังโกะ ที่ตายไปด้วยการเอาเศษลูกแก้วอสูรฝังเข้าในตัว และสั่งให้ไปกำจัดคนในหมู่บ้าน เมื่อพวกอินุยาฉะเห็นชาวบ้านตายทั้งหมู่บ้านและได้พบตัวการที่ลงมือนั้นคือน้องชายของซังโกะ ซังโกะได้วิ่งตามโกฮักคุไปจนพบว่านาราคุเป็นคนควบคุมโกฮักคุไว้ นาราคุบอกว่าโกฮักคุฟื้นมาด้วยเศษลูกแก้วอสูรถ้าดึงเศษลูกแก้วอสูรออกเขาก็ตาย เขาจึงหลอกใช้ซังโกะอีกครั้งเพื่อแลกกับชีวิตของน้องชายโดยการให้ไปขโมยดาบเขี้ยวอสูรจากอินุยาฉะ ซังโกะไม่ยอมทำตามและจู่โจม นาราคุ และ โกฮักคุมาขวางไว้และเขาได้หนีไปกับนาราคุ ซังโกะกลับมาแล้วคิดว่าจะทำอย่างไรให้โกฮักคุกลับมา ซังโกะจ้องไปดาบเขี้ยวอสูรของอินุยาฉะแต่อินุยาฉะกลับรู้ตัวทัน

 

ในเวลาต่อมาโกฮักคุ มาพร้อมกับเหล่าปีศาจมาล้อมกระท่อมที่พวกอินุยาฉะพักอยู่ขณะเดียวกัน มิโรคุรู้สึกตัวและบอกว่า “ระวังตัวนะ พวกเราถูกล้อมไว้แล้ว” โกฮักคุปล่อยพวกปีศาจเข้ามาทำลายกระท่อมแต่อินุยาฉะกลับฟันเหล่าปีศาจตายหมด โกฮักคุและอินุยาฉะเริ่มต่อสู้กัน คาโงเมะสั่งไม่ให้อินุยาฉะ อย่าฆ่าเขาแต่โกฮักคุกลับดึงเศษลูกแก้วอสูรออกจากตัวเขาเอง ซังโกะที่นึกขึ้นได้ว่าถ้าดึงเศษลูกแก้วออกจากตัวเขาเขาก็ต้องตายเลย ซังโกะเลยใช้บูมเมอแรงเพื่อสกัดดาบเขี้ยวอสูรของอินุยาฉะ ช่วงชิงมาได้และขี่ คิราร่า สัตว์อสูรของเธอตามโกฮักคุไปจนมาถึงที่ปราสาทของนาราคุแล้วเธอก็ได้มอบดาบเขี้ยวอสูร ที่ขโมยมาจากอินุยาฉะส่งมอบให้กับนาราคุ แต่เธอกลับซ่อนดาบเอาที่แขนแล้วใช้ฟันไปที่นาราคุ แต่นาราคุหลบทันแล้วได้แย่งดาบเขี้ยวอสูรไป แต่เส้นผมที่ตัดจากนาราคุทำให้แขนของซังโกะไม่มีแรง เธอจึงสั่งคิราร่าเข้าโจมตีแต่ก็โดนพิษจากร่างกายของนาราคุเข้า ขณะที่พวกอินุยาฉะกำลังวิ่งตามหาซังโกะ ก็พบกับแมลงของนาราคุบินอยู่ อินุยาฉะคิดไว้ว่ามันน่าจะนำทางไปหานาราคุแน่นอน นาราคุควบคุมโกฮักคุให้มาต่อสู้กับเธอจนซังโกะได้รับบาดเจ็บสาหัส ก่อนจะกระโดดเข้ากอดน้องชายของเธอ อินุยาฉะมาถึงปราสาทของนาราคุได้เห็นภาพสองพี่น้องที่ต้องมาสู้กันเลยทำให้โมโหมาก จึงเข้าโจมตีนาราคุทันที นาราคุได้ใช้พลังจากเส้นผมของเขาเสกกลายเป็นงูจำนวนมาก และทำให้ไม่มีทางที่จะหนีได้

 

 

 

คาโงเมะ พยายามใช้ความรู้สึกหาเศษลูกแก้วอสูรก่อนที่จะยิงธนูไปที่บ้านหลังหนึ่งที่มี นาราคุ ซ่อนตัวอยู่ แขนของ นาราคุ ได้ขาดกระจายทำให้เขาอึ้งกับพลังที่ คาโงเมะจัดการเขา คาโงเมะ โมโหที่ นาราคุ ทำเรื่องชั่วๆกับ ซังโกะ และน้องชายของเธอก่อนที่จะยิงธนูไปอีกดอกทำให้ร่างของนาราคุ ขาดกระจายก่อนที่พิษในร่างกายของ นาราคุ จะกระจายออกมาแล้วหายไปพร้อมกับหมอกพิษ โกฮักคุ พาร่างกายที่ขาดกระจุยของ นาราคุ หนีออกมาได้

 

ซังโกะ รู้สึกผิดต่อพวกอินุยาฉะก่อนที่จะตัดสินใจออกจากกลุ่มเพื่อเดินทางตามหาน้องชายและบอกกับพวกเขาว่าเธอเองอาจจะหักหลัง อินุยาฉะ อีก แต่ คาโงเมะ พยายามพูดรั้งซังโกะจน อินุยาฉะ พูดขึ้นว่า “พูดมาอยู่ได้ ไปด้วยกันนั้นแหละดีที่สุดแล้ว”

 

 

 

ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง คิเคียว ที่ทำหน้าที่ดูแลชาวบ้านที่บาดเจ็บและล้มป่วย ชาวบ้านได้รู้สึกแปลกๆกับฝนที่ตกลงมาแต่มันไม่ใช่ฝนมันคือเศษซากของปีศาจที่ตกลงมากฟากฟ้านั้นเอง อินุยาฉะ ที่มาถึงหมู่บ้านชาวบ้านได้แจ้งว่าชาวบ้านที่นี้เริ่มล้มป่วยลงเพราะมีสิ่งกำเนิดความชั่วร้ายครอบคลุมอยู่นั้นเอง ในเวลานั้น คิเคียว ถูกท่านเจ้าเมืองเรียกตัวให้ไปรักษาลูกชายของเขาที่ปราสาท เมื่อ คิเคียว ไปถึงเธอมีความรู้สึกแปลกๆ จึงเดินเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นและก็ได้พบว่าความชั่วร้ายที่เปล่งออกมาจากลูกชายของท่านเจ้าเมืองนั้นเอง จริงๆแล้วลูกชายของท่านเจ้าเมืองนั้นคือนาราคุนั้นเอง

 

ทางด้านอินุยาฉะที่ตามหาไอความชั่วร้ายที่ปกคลุมหมู่บ้านนั้นได้มาถึงถ้ำแห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากหมู่บ้าน ซังโกะที่รู้เลยว่ากลิ่นของปีศาจที่แรงมาก แต่ คาโงเมะ นั้นกลับไม่รู้สึกอะไรเลย อินุยาฉะ และ มิโรคุ อาสาเข้าไปให้ถ้ำกันสองคน มิโรคุ ที่อาการไม่ดีกับกลิ่นไอปีศาจ อินุยาฉะ ต้องแบก มิโรคุ แล้วมุ่งหน้าไปหาไอปีศาจที่เป็นตัวปัญหานี้เมื่อพวกเขามาถึงข้างในสุดของถ้ำและได้พบว่าเหล่าปีศาจเป็นซากศพที่มีเป็นพันๆตัวตายอยู่ที่นี้และภาพที่ปรากฏต่อหน้า มิโรคุ และ อินุยาฉะ คือภาพปีศาจสองตัวกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือดถ้าปีศาจตัวไหนชนะมันก็รวมเอาร่างของปีศาจที่ตายแล้วมารวมกับร่างของมันให้แข็งแกร่งขึ้น ปีศาจในถ้ำนั้นกลับรู้สึกว่ายังมีอสูรเหลืออีกตัวหนึ่งที่ต้องกำจัดนั้นก็คือ อินุยาฉะ อินุยาฉะได้ยินเช่นนั้นจึงลงไปท้าสู้กับเจ้าปีศาจตนนั้น มิโรคุพยายามห้ามแต่ไม่ทัน อินุยาฉะ ก็ลงไปซะแล้ว ทาง คาโงเมะ ที่รอ มิโรคุ และ อินุยาฉะ ยังไม่ออกมาจากถ้ำ ล้ว คิเคียว ก็ได้ปรากฏตัวและถาม คาโงเมะ ว่า “อินุยาฉะ อยู่ข้างในเหรอ ?” และ คิเคียว ก็มุ่งหน้าเข้าไปในถ้ำอย่างรวดเร็ว คาโงเมะ จึงรีบวิ่งตามคิเคียวเข้าไปในถ้ำด้วย

 

คิเคียว ที่รู้สึกว่ายิ่งเดินเข้าไปลึกเท่าไรวิญญาณที่อยู่ในร่างของเธอเหมือนจะหลุดออกจากร่าง มิโรคุ ที่พยายามบอกให้ อินุยาฉ ะรีบเก็บดาบ แต่ อินุยาฉะ รั้นที่จะสู้ต่อ มิโรคุ เลยต้องอธิบายว่า “ฟังนะ อินุยาฉะ ไอ้ปีศาจตัวนี้มันฆ่าปีศาจไปแล้วกี่ร้อยตัว มันได้สูบวิญญาณของพวกที่แพ้ไว้หมดแล้ว ที่นี้เหมือนวิชาฟูโกะ เป็นที่สร้างหุ่นผีดิบโคดกคุ” อินุยาฉะ ที่ฟังแล้วไม่รู้เรื่องกับคำพูดของมิโรคุ จึงไม่สนใจแล้วต่อสู้กับเจ้าปีศาจตัวนั้นต่อ “อินุยาฉะ”

 

เสียงเรียกของ คิเคียว ได้เรียกเขา แล้วร่างกายของ คิเคียว ที่ทนกับความชั่วร้ายไม่ได้จนทำให้วิญญาณนั้นหลุดออกจากร่างของเธอ เหล่าวิญญาณที่หลุดออกจากร่างของคิเคียวนั้นมันไปรวมกับร่างของปีศาจที่แข็งแกร่งตัวนั้น

 

 

คาโงเมะ มาถึงปลายถ้ำและได้พบว่า คิเคียว นอนสลบอยู่และ  คิเคียว ได้ฟื้นขึ้นมา ก่อนที่จะเอาธนูจาก คาโงเมะ แล้วยิงไปที่ปากปล่องของถ้ำจนทำให้เหล่าปีศาจหลุดออกจากที่นี้และมุ่งหน้าไปรวมร่างกับ นาราคุ ที่อยู่ อินุยาฉะ ที่ตามเหล่าปีศาจมาทันจนได้เจอกับ นาราคุ อีกครั้ง แล้ว นาราคุ ก็พาร่างของ คิเคียว ไปด้วย อินุยาฉะ พยายามเข้าช่วย คิเคียวแต่ทำไม่สำเร็จ และ คิเคียว ก็ได้รู้ว่า นาราคุ คือ โจรป่าโอนิคุโมะที่ คิเคียว เคยช่วยเหลือไว้เมื่อ 50 ปีก่อน

 

ทางด้านพวกอินุยาฉะที่รอดจากเหตุการณ์นั้นได้แล้ว อินุยาฉะ ได้บอกกับ คาโงเมะ ว่า เขาจะขอไปคนเดียว แต่  คาโงเมะ พยายามอธิบายให้ อินุยาฉะ เข้าใจว่า จริงๆแล้ว คิเคียว พยายามช่วย อินุยาฉะ แล้วแมลงของ นาราคุและแมลงวิญญาณของ คิเคียว ได้ปรากฏตัว พวกอินุยาฉะเลยวิ่งตามไปแต่กลับพบว่าพวกเขาเจอภาพหลอนที่ นาราคุสร้างขึ้นให้ย้อนกลับสมัยที่พวกเขาเจอภาพเลวร้ายที่เกิดขึ้นในสมัยก่อน หลังจากนั้น พวกอินุยาฉะได้ตื่นจากภวังค์ภาพหลอนแล้วและได้พบว่า คิเคียว เอาเศษลูกแก้วอสูรไปจาก คาโงเมะ และคิเคียว ได้จากไปพร้อมกับเศษลูกแก้วอสูร

 

คิเคียว กลับที่ปราสาทของ นาราคุ พร้อมกับโยนเศษลูกแก้วอสูรให้กับ นาราคุ ก่อนที่จะจากไปเป้าหมายของ คิเคียว คือให้พวกอินุยาฉะรวบรวมเศษลูกแก้วให้ครบแล้วเธอจะกำจัด นาราคุ เองด้วยมือของเธอ

 

ในวันต่อมา เซโซมารุ ที่ตามหา โทโตไซ ช่างตีดาบให้กับบรรพบุรุษของอินุยาฉะ แต่ เซโซมารุ มาถึง โทโตไซ ก็หนีไปแล้วเพราะเขาไม่ยอมตีดาบให้กับ เซโซมารุ ทางอินุยาฉะที่กำลังเดินอยู่นั้นได้มีฟ้าผ่าลงมาที่พวกเขา แสงฟ้าผ่านั้นคือของ โทโตไซ อินุยาฉะ คิดว่าจะหาเรื่องแต่ โทโตไซ บอกให้ อินุยาฉะ ชักดาบออกมา อินุยาฉะ ไม่รอช้าเขาชักดาบออกมาตามคำขอโทโตไซใช้ค้อนตีที่ดาบของ อินุยาฉะ แล้วพูดว่า “โอ้…เสียงยังดังกังวานดีอยู่” อินุยาฉะ สงสัยเลยถามว่า “แกเป็นตัวอะไรกันแน่” แล้วฟาดดาบไปที่ โทโตไซ อีกครั้ง คราวนี้ โทโตไซ รับดาบเขี้ยวอสูรด้วยแผ่นหนังและพูดว่า “ดูดาบซิบิ่นหมดแล้ว เอาไปใช้อย่างนี้ก็พังกันพอดี” อินุยาฉะ เริ่มฉุนจัด และลุงหมัด เมียวกะ ก็มาอธิบายให้ อินุยาฉะ ฟังว่า โทโตไซ เป็นช่างตีดาบเขี้ยวอสูรเล่มนี้ โทโตไซ มีธุระกับ อินุยาฉะ เพราะว่าดาบเขี้ยวอสูรนั้นยังมีคุณสมบัติพอมั้ย

 

 

และในเวลาต่อมา เซ็ทโซมารุ ได้ตามหาโทโตไซ เจอ เซ็ทโซมารุ จึงง้างกรงเล็บเข้าโจมตี อินุยาฉะ เพราะ โทโตไซ บอกว่า ถ้าฆ่า อินุยาฉะ ได้จะยอมตีดาบให้ โทโตไซ ที่ดูอินุยาฉะ ใช้ดาบเขี้ยวอสูรนั้นกลับพูดว่าอินุยาฉะใช้ดาบนั้นเป็นจริงๆเหรอ เซโซมารุ เลยพูดขึ้นว่า “โทโตไซ เจ้าไม่มีทางได้เห็นพลังของดาบเขี้ยวอสูรแน่ เพราะเจ้าอินุยาฉะมันรู้จักแค่แกว่งดาบไปมาเท่านั้นละ”

 

อินุยาฉะไม่ยอมแพ้เขายังต่อสู้กับ เซ็ทโซมารุอย่างไม่หยุดจนโทโตไซ พ่นไฟใส่ เซโซมารุ และบอกกับ เซโซมารุว่า”ถึงยังไงเจ้าก็ได้ดาบวิเศษไปแล้วที่ไม่แพ้ดาบเขี้ยวอสูร 1 เล่มอยู่แล้วนิ ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นที่เอาของเจ้าไงนั้นก็ทำมาจากเขี้ยวของพ่อเจ้าเช่นกัน มีพลังไม่แพ้ดาบเขี้ยวอสูรเลยนะจะบอกให้ เพราะพ่อของเจ้าสั่งเสียไว้ว่าให้ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นกับคนพี่ส่วนดาบเขี้ยวอสูรให้กับคนน้อง” เซโซมารุ ที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับโมโหขึ้นมาทันทีและได้พูดขึ้นว่า “เจ้าแก่โทโตไซ เจ้าจะบอกว่าดาบโง่ๆ เหมาะกับข้างั้นเหรอ” แล้วพวกอินุยาฉะและโทโตไซก็ได้หนีไป

 

จาเก็น ที่สงสัยว่าดาบที่เอวของ เซ็ทโซมารุ เป็นดาบอะไรกันแน่เซ็ทโซมารุเลยง้างดาบที่เอวฟันใส่ จาเก็น จาเก็น คิดว่าตัวเองนั้นตายแล้วเซโซมารุเลยปลุกจาเก็นขึ้นมาและได้บอกว่า “ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้น เป็นดาบที่ไม่ฆ่าคนยังไงละ” เซ็ทโซมารุตามหาพวกอินุยาฉะจนเจอและได้เข้าจู่โจมอินุยาด้วยแขนที่เป็นของเทพมังกรจนสกัดดาบเขี้ยวอสูรได้และได้บอกกับอินุยาฉะว่า “แกยังไม่รู้จักแผลแห่งลมสินะ” เซ็ทโซมารุที่โจมตี อินุยาฉะไม่หยุดจน อินุยาฉะจนมุม ทำให้ อินุยาฉะหยิบดาบขึ้นมาแล้วคิดว่าวิธีเรียกแผลแห่งลมจะต้องทำยังไง เซ็ทโซมารุ ยังจู่โจมไม่หยุดและแรงขึ้นเรื่อยๆจนอินุยาฉะฟันเข้าไปที่แขนที่เป็นเทพมังกรจนขาด

ก่อนที่เซ็ทโซมารุจะซัดหมัดใส่ อินุยาฉะจนล้มกระเด็นจนตาขอ อินุยาฉ นั้นมองไม่เห็นแล้ว ส่วน เซ็ทโซมารุนั้นก็กลายร่างเป็นปีศาจ อินุยาฉะได้รู้สึกถึงกลิ่นลมและกลิ่นไอปีศาจมากระทบกันจนสามารถใช้พลังจากดาบเขี้ยวอสูรได้นั้นคือแผลแห่งลมนั้นเองอินุยาฉะฟาดดาบใส่ที่ เซ็ทโซมารุอย่างรุนแรงจนร่างของ เซ็ทโซมารุกระเด็นหายไปโทโตไซบอกกับ อินุยาฉะว่าดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นนั้นคุ้มครอง เซ็ทโซมารุเอาไว้ ไม่งั้น เซ็ทโซมารุนั้นตายไปแล้วดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นนั้นจะฆ่าคนหรือจะช่วยคนนั้นขึ้นอยู่กับใจของ เซ็ทโซมารุ

ตอนนี้ร่างของ เซ็ทโซมารุไม่สามารถขยับตัวได้เพราะพลังของแผลแห่งลมทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสขั้นรุนแรงแล้วเซ็ทโซมารุได้กลิ่นมนุษย์กำลังเข้าใกล้เข้านั้นคือเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่เอาน้ำมาราดใส่หน้าของเขาเพื่อช่วยเหลือเขานั้นเอง หลายวันผ่านไป เซ็ทโซมารุ ก็ยังขยับตัวไม่ได้เด็กผู้หญิงตัวเล็กก็ยังมาดูอาการของเขาเช่นเดิมพร้อมกับเอาอาหารและน้ำมาให้เซ็ทโซมา แต่ว่ เซ็ทโซมารุ นั้นกลับปฏิเสธ ในคืนวันหนึ่งเด็กหญิงแอบจับปลาในบ่อน้ำของชาวบ้านเพื่อเอาไปให้ เซ็ทโซมารุแต่เธอถูกชาวบ้านจับได้และโดนรุมทำร้ายจนบาดเจ็บ แต่เด็กหญิงก็ยังเอาอาหารไปให้ เซ็ทโซมารุเช่นเดิมถึงเด็กหญิงนั้นจะบาดเจ็บก็ตาม แล้ว เซ็ทโซมารุ ที่เห็นสภาพของเด็กน้อยที่มีแต่บาดแผลนั้นจึงได้ถามว่า “หน้าไปโดนอะไรมา” เด็กหญิงไม่ได้ตอบอะไร จน เซ็ทโซมารุพูดขึ้นว่า “ไม่อยากจะพูดก็ตามใจ” แต่เขารู้ละว่าเด็กคนนี้พูดไม่ได้นั้นเอง แต่เด็กหญิงกลับยิ้มให้กับ เซ็ทโซมารุอย่างจริงใจ ทำให้เขากับครุ่นคิดว่าทำไมต้องใจดีด้วยแค่ถามแค่นี้ เด็กหญิงที่ดีใจเธอกำลังกลับบ้านของเธอนั้นกลับพบว่าชายปริศนาเข้ามาในบ้านของเธอ จนฝูงหมาป่าออกมาไล่ตามและชายคนหนึ่งจับมันได้และได้พูดขึ้นมาว่า “เอาเศษลูกแก้วอสูรคืนมาได้แล้ว” พร้อมกับบีบศีรษะชายขโมยคนนั้นและในที่สุดชายขโมยได้คืนเศษลูกแก้วอสูรคืนให้แต่กับถูกชายที่เป็นเจ้าของเศษลูกแก้วฆ่าทิ้งทันทีและก็ไปจากไปกับฝูงหมาป่าของเขา

 

 

เด็กหญิงที่เห็นเหตุการณ์ที่รุนแรงนั้นจึงได้รีบวิ่งหนีหมาป่าทันทีแต่ฝูงหมากลับวิ่งไล่ตามเธอ จาเก็น ที่เจอ เซ็ทโซมารุ แล้วแต่ เซ็ทโซมารุลับรู้สึกได้กลิ่นคาวเลือดที่มาจากทางเดียวกับเด็กหญิงคนนั้นเคยเดินมา เซ็ทโซมารุได้ตามกลิ่นเลือดและได้พบว่าเด็กหญิงคนนั้นที่เคยช่วยเหลือเขากลับโดนฝูงหมาป่ากัดจนตายไปแล้ว เซ็ทโซมารุที่เห็นเช่นนั้นจึงใช้สายตาที่ดุดันไล่พวกฝูงหมาป่านั้นหนีไป จาเก็น แต่บอกว่าหมดหวังแล้วละเด็กคนนั้นตายตั้งแต่โดนกัดครั้งแรกละ เซ็ทโซมารุกลับนึกถึงใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเด็กสาวคนนั้นก่อนที่จะใช้ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นฟันไปที่เหล่าปีศาจที่จะเอาชีวิตของเด็กน้อยคนนี้ แล้วเด็กน้อยคนนั้นได้ฟื้นชีวิตอีกครั้ง

 

 

ทางด้านพวกอินุยาฉะที่มาถึงหมู่แห่งหนึ่งกลับพบว่าชาวบ้านได้ถูกพวกหมาป่ากัดตายหมดทั้งหมู่บ้าน พวกอินุยาฉะพยายามฆ่าเหล่าฝูงหมาป่าที่เข้ามาทำร้ายพวกเขา สักพักเจ้าพวกหมาป่าก็ได้หอนเรียกพวกของมันและการปรากฏตัวของ โคงะ ก็เกิดขึ้น โคงะ ชายหนุ่มหมาป่าที่เป็นหัวหน้าของเหล่าฝูงหมาป่าที่มีเศษลูกแก้วอสูรที่ขาทั้งสองข้างและมือขวาอินุยาฉะได้เจอกับโคงะแล้วทั้งคู่ก็ต่อร้องต่อเถียงเรื่องที่ โคงะ พาฝูงหมาป่ามาบุกฆ่าชาวบ้าน ทั้งคู่ได้ต่อสู้กันทันทีคาโงเม ตะโกนบอก อินุยาฉะ ว่า “เจ้าโคงะ มันใช้พลังจากลูกแก้วอสูรที่มือขวาและขาทั้งสองข้าง” อินุยาฉะรู้เช่นนั้นจึงเยาะเย้ยโคงะที่ใช้พลังจากลูกแก้วอสูรเท่านั้นโคงะเลยเถียงอินุยาฉะกลับไปว่า ”แล้วที่กลิ้งไปเมื่อกี้นี้มันคืออะไรละเก่งแต่เห่าเรอะ ไอ้ลูกหมา” อินุยาฉะฉุนที่โคงะว่าเขาว่าเป็นไอ้ลูกหมาเลยฟาดดาบไปที่โคงะอีกครั้งแต่ โคงะหลบได้ตลอด อินุยาฉะ อยากจะลองใช้พลังแผลแห่งลมกับโคงะแต่โคงะกลับรู้สึกท่าไม่ดีเลยถอยหนี

 

เวลาต่อมา อินุยาฉะ เลยตามดมกลิ่นของโคงะ ว่าคงหลบซ่อนอยู่ที่ไหน ทางโคงะที่นึกถึงคำพูดของ คาโงเมะที่เธอสามารถมองเห็นเศษลูกแก้วอสูรจากตัวเขาได้จึงคิดที่จะลักพาตัวคาโงเม จากอินุยาฉะ อินุยาฉะ ที่มุ่งหน้าตามหาโคงะ อยู่นั้นพวกเขาได้พบกับฝูงหมาป่าที่ดักลอบทำร้ายพวกเขา อินุยาฉโดนสกัดตัวออกจากคาโงเมะ และคาโงเมะก็ได้ถูกโคงะจับตัวไปที่ถ้ำของฝูงหมาป่าโคงะที่จะใช้ประโยชน์จาก คาโงเมะ เพื่อตามหาเศษลูกแก้วอสูร เลยพาตัวเธอที่รังของนกยักษ์โกคุรักคุ คาโงเมะที่รู้สึกถึงพลังของเศษลูกแก้วจึงบอกโคงะ ว่าเศษลูกแก้วมันอยู่ตรงหน้าเขานั้นเองแลได้เกิดการปรากฏตัวของพญานกยักษ์ที่มีเศษลูกแก้วอสูรอยู่ในปากของมันโคงะพยายามต่อสู้กับมันแต่ไม่สำเร็จเพราะว่ามันแข็งแกร่งเกินไป

 

จนในที่สุดอินุยาฉะก็โผล่มาฟาดดาบใส่เจ้าพวกนกโกคุรักคุกระจายโคงะรู้สึกโมโหที่ อินุยาฉะ โผล่มาขัดจังหวะต่อสู้ของเขา อินุยาฉะ มีจุดมุ่งหมายที่จะฆ่าโคงะแต่โคงะต้องการแค่เศษลูกแก้วอสูรจากเจ้าพญานกยักษ์นั้น เขาได้เอาหอกไม่ขั้นที่ปากของพญานกยักษ์กลับไม่สำเร็จน โคงะ ล้มเลิกการต่อสู้กับเจ้านกยักษ์

 

โคงะยังต้องการตัวของคาโงเมะมาช่วยตามหาเศษลูกแก้วอสูรอยู่ดี และพญานกยักษ์โกคุรักคุ ก็ปรากฏตัวอีกครั้งมันได้กัดเขาที่แขนขวาของโคงะที่มีเศษลูกแก้วอสูรอยู่จนเขาได้รับบาดเจ็บ ทำให้ อินุยาฉะไม่สามารถทำอะไรต่อได้เลย แต่ โคงะก็ลุกขึ้นจะมาต่อยกับอินุยาฉะอีกครั้งคราวนี้ อินุยาฉะ ก็ไม่ยอมเช่นกันจนคาโงเมะต้องพูดคำว่านั่งลงให้ อินุยาฉะหยุดและลูกสมุนของโคงะก็อุ้มโคงะหนีไปโคงะทำได้เพียงเจ็บใจเท่านั้น

 

อินุยาฉะที่นั่งนึกถึงคำพูดของโคงะที่บอกว่าชอบคาโงเมะนั้นทำให้คาโงเมะต้องง้ออินุยาฉะ ที่กำลังเข้าใจผิดและได้ขอโทษอินุยาฉะที่ทำให้เป็นห่วงอินุยาฉะก็พูดประชดประชันใส่คาโงเมะที่หลงคำพูดของ โคงะจนคาโงเมะถามว่าโกรธเพราะเรื่องนี้เหรอ อินุยาฉะแก้ตัวว่าไม่มีทางเขาไม่ได้สนไรทั้งนั้น คาโงเมะ ได้แต่บอกว่านี้ละอาการหึง และเธอก็บอกว่าไม่ได้สนใจโคงะด้วยอินุยาฉะที่ปากแข็งได้แต่พูดว่าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น และบอกว่าเขาเข้าใจผิดไปเองคาโงเมะที่สงสัยกับคำพูดของอินุยาฉะและได้แผ่รังสีอำมหิตออกมาและพูดกับ อินุยาฉะ ว่า “อินุยาฉะ ? ..ถ้ามีอะไรละก็พูดออกมาดีกว่า ไม่ต้องมาทำมองฉันด้วยสายตาอย่างงั้นเข้าใจมั้ย ?” แล้วคาโงเมะก็งอลอินุยาฉะจนกลับบ้านของเธอไป

 

 

 

นาราคุ ได้ส่งปีศาจสาวตนหนึ่งออกมาทำร้ายพวกของ โคงะ จนตายเป็นเบือ โคงะ ที่กลับรู้สึกว่าพวกเขาอยู่ในอันตรายจึงรีบไปดูพบว่าพวกเขาได้ตายหมดแล้ว แล้วพวกอินุยาฉะก็อยู่ที่นั้นเช่นกัน โคงะ เข้าใจผิดคิดว่า อินุยาฉะ เป็นคนฆ่าแต่จริงๆแล้ว ปีศาจสาวคางูระ เป็นตัวลงมือ เธอใช้วิชาการร่ายรำทำให้ศพที่ตายนั้นลุกขึ้นมาต่อสู้กับพวกอินุยาฉะและโคงะ โคงะที่โดน นาราคุ หลอกให้ใช้เศษลูกแก้วที่มีไอปีศาจโจมตี อินุยาฉะ ซังโก และมิโรคุ บุกเข้าไปในปราสาทของ นาราคุ แล้วนาราคุก็เผยร่างเป็นแค่ตุ๊กตาไม้จำแลงของ นาราคุ เท่านั้นคางูระได้ปรากฏตัวออกมาและแสดงความยินดีกับโคงะที่พยายามฆ่า อินุยาฉะ เธอได้ใช้พลังการร่ายรำปลุกศพพวกของโคงะให้ตื้นขึ้นอีกครั้ง โคงะเลยเกิดอาการโมโหแค่เศษลูกแก้วที่แขนขวานั้นกลับมีความผิดปกติขึ้นมาจนเขาขยับตัวไม่ได้ จึงโดนพลังของคางูระ เข้าที่ตัวเขาเต็มๆจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เป้าหมายของคางูร คือต้องการเศษลูกแก้วอสูรที่ขาของโคงะ คาโงเมะยิงธนูสกัดพลังของ คางูระ แต่คางูระก็ใช้พลังของเธอโจมตีคาโงเมะ แต่ อินุยาฉะมาช่วยไว้ทันทั้งคางูระแล อินุยาฉะ ก็ได้ต่อสู้กัน คาโงเมะพยายามทำลายเศษลูกแก้วปลอมจากแขนของโคงะแต่ไม่สำเร็จคางูระบอกว่าถ้าไอของปีศาจจากเศษลูกแก้วถึงหัวใจก็จะตาย อินุยาฉ เลยสั่งให้คาโงเมะยิงธนูมาที่ดาบเขี้ยวอสูร อินุยาฉะจะใช้พลังแผลแห่งลมกำจัด แต่เขาก็ทำสำเร็จสามารถปราบคางูระได้แต่คางูระได้รีบหนีไป

 

 

โคงะที่บาดเจ็บจากเศษลูกแก้วปลอมคาโงเมะเลยลองใช้ธนูจิ้มไปที่แขนของโคงะปรากฏว่าเศษลูกแก้วได้หลุดออกมาทันทีแล้วโคงะก็รีบตามหาคางูระเพื่อแก้แค้นให้กับลูกสมุนของเขา ทางคางูระที่มาถึงที่อยู่ของนาราคุเธอกลับรู้สึกว่านาราคุหลอกใช้เธอให้ไปตาย นาราคุที่ต้องการแค่เศษลูกแก้วอสูรเท่านั้นเขาไม่ได้สนใจคำพูดของคางูระ นาราคุได้เสกหัวใจของเธอออกมาและบีบมันอย่างแรงทำให้คางูระหมดแรง นาราคุที่รู้เหตุการณ์ที่คางูระ โดนพลังจากแผลแห่งลมจึงพยายามให้เธอไปลองพลังนั้นอีกครั้งโดยให้คางูระ ไปปลดปล่อยพี่สาวของเธอ

 

คางูระตามหาอินุยาฉะอีกครั้งอินุยาฉะ พยายามใช้แผลแห่งลมกำจัดเธออีกครั้งพอ อินุยาฉะใช้พลังแผลแห่งลมโจมตี คางูระ เขาพบว่าพลังของแผลแห่งลมกลับถูกดูดเข้าไปในกระจกของ คันนะ และสะท้อนกลับมาที่ตัวเขาเต็มๆ ทำให้ อินุยาฉะ ได้รับบาดเจ็บรุนแรง คางูระ พยายามใช้พลังของเธอจัดการกับ อินุยาฉะ อีกครั้งแต่ คาโงเมะ ได้ยิงธนูทำลายพลังของเธอ นาราคุ ได้ปรากฏตัวออกมา คาโงเมะ สัมผัสได้ว่าลูกแก้วอสูรนั้นอยู่ที่นาราคุและ นาราคุ ได้บอกว่าลูกแก้วอสูรนี้ คิเคียว เป็นคนมอบให้เขากับมือ

 

อินุยาฉะ ที่นอนเจ็บนั้นเขาได้เห็นแมลงวิญญาณของ คิเคียว บินเข้ามาที่เขานอนพักอยู่ให้ อินุยาฉะ วิ่งตามแมลงวิญญาณ จนได้พบ คิเคียว อีกครั้ง อินุยาฉะ ได้ถามเหตุผลจาก คิเคียว ว่าทำไมถึงให้เศษลูกแก้วอสูรกับนาราคุ คิเคียว ได้ให้คำตอบกับ อินุยาฉะ ว่าเธอเพื่อจะขุดหลุมฝังนาราคุเอง แล้วปีศาจของนาราคุก็ได้ปรากฏตัวออกมา

 

 

อินุยาฉะ ได้ฟาดดาบไปที่ปีศาจตนนั้นแต่ปีศาจตนนั้นก็ได้กัดดาบเขี้ยวอสูรของ อินุยาฉะ หักเป็นสองท่อนและได้ซัด อินุยาฉะกระเด็นก่อนที่เลือดปีศาจในตัวของ อินุยาฉะ ได้ถึงปลุกขึ้นมาและเข้าโจมตีปีศาจตนนั้นแบบรวดเร็วและสามารถกำจัดปีศาจได้ลง คาโกเมะ ที่เห็นท่าทีของ อินุยาฉะ เปลี่ยนไปเธอพยายามเข้าไปปลอบเพื่อให้ อินุยาฉะ หยุดคลั่ง

 

เซ็ทโซมารุที่เอาเศษซากของปีศาจที่อินุยาฉะได้ฆ่าทิ้งไปได้เอามันไปให้กับ ไคจินโบ เพื่อให้เขาตีดาบจากเขี้ยวของปีศาจตนนี้ ทางอินุยาฉะก็รอโทโตไซตีดาบเขี้ยวอสูรให้เหมือนในค่ำคืนนั้น อินุยาฉะ ก็กลายร่างเป็นมนุษย์อีกแล้ว ดาบจากเขี้ยวปีศาจที่ ไคจินโบ ได้ตีมันมากลับเข้าสิงที่ตัวเขาทำให้จิตของ ไคจินโบ กลายเป็นปีศาจและกลับมาแก้แค้น อินุยาฉะ เซ็ทโซมารุ ที่มาตามดาบนั้นได้เห็น จาเก็น นอนตายเพราะ ไคจินโบ ได้ฆ่าเขา เซ็ทโซมารุเลยใช้ดาบฟ้าฟื้นปลุกร่างของ จาเก็น ขึ้นมา ก่อนที่ตามหา ไคจินโบ ที่ตอนนี้ไปเจอกับ อินุยาฉะ แล้ว

 

 

พวกอินุยาฉะจึงได้รู้ว่าดาบนั้นเหมือนมีจิตใจของปีศาจที่เขาได้ฆ่าไป ร่างกายของ อินุยาฉะ กลับมาเป็นปีศาจอีกครั้งและได้ใช้ดาบเขี้ยวอสูรฟันไปที่ ไคจินโบและได้ตายลง เซโซมารุ ที่ตามมาเอาดาบที่สั่งทำคืนและได้พบกับ อินุยาฉะ อีกครั้ง เซ็ทโซมารุอยากจะลองดาบที่เขาจ้างตีขึ้นมากับ อินุยาฉะ แล้ว อินุยาฉะ รับคำท้าทันทีทั้ง อินุยาฉะ และ เซ็ทโซมารุต่างสู้กันดุเดือดจน อินุยาฉะ ไม่สามารถทนต่อพลังดาบใหม่ของ เซ็ทโซมารุ ได้ อินุยาฉะ มีอาการแปลกๆ ไปทำให้ เซ็ทโซมารุรู้สึกว่ามันไม่ดีซะแล้ว และ โทโตไซ ก็พ่นไฟใส่ เซ็ทโซมารุและพาอินุยาฉะหนีไป ทำให้ เซ็ทโซมารุรู้ได้ว่าเลือดปีศาจของ อินุยาฉะ เกิดขึ้นแล้ว

 

ในเวลาต่อมา นาราคุ ที่จะจัดการ คิเคียว ได้ปล่อยแมลงวิญญาณขนาดใหญ่ออกมาดูดพลังวิญญาณออกจากตัวของเองทำให้ไม่สามารถสู้กับมันได้ คิเคียว ได้หนีไปที่หมู่คาเอเดะจนได้พบกับ อินยาฉะ อีกครั้ง คิเคียว บอกกับ อินุยาฉะ ว่า นาราคุ ยังมีจิตใจของโจรป่า โอนิคุโมะ ที่หลงรัก คิเคียว และต้องการตัวเธอจึงสร้างเรื่องไว้เมื่อ 50 ปี ก่อนที่ปลอมตัวเป็น คิเคียว และ อินุยาฉะ มาจำกัดเขาทั้งคู่ ดังนั้นเพราะจิตใจของ โอนิคุโมะ ยังอยู่ในตัว นาราคุ นาราคุ จึงต้องฆ่า คิเคียว ทิ้งเพื่อที่จะลบจิตใจของโอนิคุโมะไปจากชีวิตของเขา นาราคุ ที่แอบมองดู คิเคียว ผ่านกระจกของ คันนะ คางูระ ที่เข้ามาถามปฏิกิริยาของ นาราคุ ที่เปลี่ยนไป นาราคุ ได้แต่สั่งให้ คางูระ ออกไปจัดการพวกอินุยาฉะซะ คิเคียว กลับมาที่ปราสาทของนาราคุ อีกครั้งและได้บอกร นาราคุ ว่าถ้าคิดจะเธอไม่มีทางเพราะเธอลงอาคมในร่างของ โอนิคุโมะ ที่ฝากรอยไว้ที่ถ้ำเมื่อ 50 ปีก่อน ทำให้ นาราคุ ไม่สามารถสู้กับ คิเคียว ได้เพราะเป็นแบบนี้ นาราคุ ถึงต้องการลูกแก้วอสูรเพื่อให้ตัวเป็นปีศาจที่สมบูรณ์เพื่อจะได้ฆ่า คิเคียว เพื่อลบจิตใจมนุษย์ไปเพราะตอนนี้นาราคุเป็นแค่ครึ่งปีศาจเท่านั้น

 

พวกอินุยาฉะได้มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งพวกเขาได้เจอกับปีศาจที่สามารถปล่อยพิษได้ที่มีร่างเป็นมนุษย์ที่ได้ฆ่าชาวบ้าน อินุยาฉะ จึงต้องกำจัดมันเพื่อช่วยชาวที่เหลือเอาไว้ อินุยาฉะ ได้บาดเจ็บจากพิษของมันจน มิโรคุ ต้องใช้อาคมสร้างเพื่อปกป้อง อินุยาฉะ ไว้ อินุยาฉะ ไม่สามารถใช้ดาบได้เพราะตอนนี้ดาบหลุดไปที่เจ้าปีศาจตนนั้นแล้ว คาโงเมะพยายามเข้าช่วย อินุยาฉะ อินุยาฉะ ที่เห็น คาโงเมะ จะตกอยู่ในอันตรายเลือดปีศาจในตัวของเขาได้ถูกปลุกขึ้นและได้กวาดล้างพวกสมุนของปีศาจและหัวหน้าปีศาจจนร่างสิ้นใจ

 

คาโงเมะ ที่รู้สึกว่าจิตใจของ อินุยาฉะ เริ่มไม่มีแล้วเขาเหมือนเริ่มกลายเป็นปีศาจเต็มตัว เซโซมารุ ได้ปรากฏตัวออกมาและเขาได้รู้ว่าตอนนี้จิตใจของ อินุยาฉะ กลายเป็นปีศาจแล้ว เซโซมารุ จึงใช้ ดาบโทคิจิน ต่อสู้กับ อินุยาฉะ เขาได้ฟันไปที่ร่าง อินุยาฉะ จน อินุยาฉะ สลบไป คาโงเมะรีบวิ่งเข้ามาห้ามไม่ให้ เซโซมารุ ทำร้าย อินุยาฉะ อินุยาฉะ ได้ฟื้นขึ้นมาเขากลับจำอะไรไม่ได้เลยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อินุยาฉะ กลับรู้สึกแก่ใจว่าตัวเองกำลังสนุกกับการฆ่าชีวิตมนุษย์ คาโงเมะ เข้าไปปลอบใจ อินุยาฉะ ว่าไม่เป็นไรแล้วเราเข้าใจในตัวของอินุยาฉะ

 

 

แนะนำตัวละครหลักภาคสอง

 

นาราคุ (Naraku)
นาราคุเป็นครึ่งปีศาจที่เกิดจากแรงอาฆาตของโจรป่าโอนิงูโมะที่ได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัสแต่ได้คิเคียวมาช่วยเอาไว้หลังจากโดนเผาไฟทั้งตัวหลังจากที่ถูกจับห่อเสื่อโยนลงไปในเหวลึกที่เรียกกันว่า “นาราคุ” (นรก) เพราะหักหลังพวกพ้อง โอนิคุโมะจึงหลงรักคิเคียวอย่างสุดหัวใจและต้องการแย่งคิเคียวจากอินุยาฉะ จึงเสนอพลังวิญญาณให้ปีศาจหลายร้อยหลายพันตัวเข้ากัดกินสิงสู่ในร่างกายกลายเป็นครึ่งปีศาจนาราคุ แต่จิตใจปีศาจของนาราคุก็บดบังความรู้สึกนึกคิดของโอนิงุโมะจนหมดจนกลายเป็นว่านาราคุวางแผนให้อินุยาฉะและคิเคียวฆ่ากันเองเพื่อช่วงชิงลูกแก้วสี่วิญญาณ

 

คางุระ (Kagura)
เป็นร่างแบ่งภาคที่นาราคุสร้างขึ้นเป็นร่างที่ 2 ต่อจากคันนะ คางูระเป็นผู้ใช้ลมและสามารถเชิดซากศพของคนตายให้เคลื่อนไหวและต่อสู้ได้เหมือนมีชีวิต ต่อมาคางูระต้องการพยายามหาอิสรภาพให้กับตนเอง ด้วยว่า “ข้าคือสายลม” คือตัวตนของเธอ คางูระหักหลังนาราคุด้วยการแอบไปส่งข่าวให้เซโซมารูอยู่เสมอ เพราะเธอเชื่อว่าเซโซมารูมีพลังแข็งแกร่งมากพอที่จะฆ่านาราคุได้

 

 

คันนะ (Kanna)
เป็นร่างแบ่งภาคที่นาราคุสร้างขึ้นจากความว่างเปล่าเป็นร่างแรกนับเป็นพี่สาวของคางุระ คันนะเป็นผู้ใช้กระจกที่สามารถดูดกลืนวิญญาณและสามารถสะท้อนพลังต่างๆกลับไปได้ เป็นสมุนที่นาราคุไว้เนื้อเชื่อใจมากที่สุด แต่ภายหลังนาราคุทรยศเธอ โดยให้เธอสังเวยชีวิตเพื่อทำลายดาบเขี้ยวอสูร เมื่อเห็นว่าไม่สำเร็จจึงบังคับให้เธอตายและพาพวกอินุยาฉะไปด้วย หลังคันนะเรียกปีศาจกระจกคันนะใช้ความรู้สึกสุดท้ายเพื่อบอกคาโงเมะถึงวิธีกำจัดนาราคุ ทำให้ทุกคนรู้ว่าคันนะเองก็มีความรู้สึกและหัวใจเช่นกัน

 

 

โคฮาคุ ( Kohaku )
น้องชายของซังโกะ เขาถูกนาราคุควบคุมจิตใจให้ฆ่าพ่อและพวกพ้องของตัวเอง และยังลบความทรงจำของโคฮาคุ เพื่อใช้ให้โคฮาคุจัดการกับซังโกะและพวกอินุยาฉะ แต่ภายหลังก็ได้ความทรงจำกลับคืนมาแต่ไม่เอ่ยปากบอกใครเพื่อหาจังหวะเพื่อจะจัดการกับหัวใจของนาราคุ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ซังโกะโกรธแค้นนาราคุมาก โคฮาคุได้ร่วมมือกับคางูระในการทรยศนาราคุ แต่นาราคุรู้ทันจึงสังหารคางูระซะ ก่อนที่คางูระจะถูกฆ่าได้ใช้ขนนกพาโคฮาคุหนีไป ต่อมาโคฮาคุก็ไปหลบอยู่กับคิเคียวแต่ตอนที่นาราคุคิดจะใช้ใยแมงมุมเพื่อที่จะให้จิตใจของคิเคียวมัวหมองจึงให้โคฮาคุหนีไปโดยให้มีชิกิกามิคอยติดตาม แต่นาราคุรู้ทันจึงส่งเบียคุยะมาดักกลางทางแต่ก็ได้เซโซมารูมาเจอและช่วยไว้(เหมือนไม่ได้ตั้งใจ)จึงได้มาอยู่กับเซโซมารูในที่สุด ในตอนจบของเรื่อง โคฮาคุออกผจญโลกกว้างเพียงลำพังเพื่อฝึกฝนตนเองให้เป็นนักล่าปีศาจที่เก่งกาจที่สุด

 

 

ยังไม่จบ มีต่อซีซั่น 3!!…………………