สรุปเนื้อเรื่อง อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน ปี1 (Season 1)

เทพอสูรจิ้งจอกเงิน Inuyasha  (เรื่องย่อ / ตัวละคร)

ชื่อญี่ปุ่น : 犬夜叉 (Inuyasha)

ชื่อไทย : เทพอสูรจิ้งจอกเงิน (ออกอากาศครั้งแรกทางช่อง 9)

ชื่ออังกฤษ : Dog Forest Spirit

ประเภท : ผจญภัย, ต่อสู้, เหนือธรรมชาติ, โรแมนติก, ดราม่า, ตลก

จำนวน : 193 ตอน

ผลิตโดย : Sunrise

ฉายครั้งแรก : เดือนกันยายน 2547– เดือนพฤศจิกายน 2547 (ยุติฉายต่อ)

     : กลับมาอีกครั้ง ในปี 2548 – เดือนพฤศจิกายน 2548

     : ฉายต่อเนื่อง 17 พฤษภาคม – 14 พฤศจิกายน 2552

ฉายครั้งแรกในไทย : ทางช่อง 9

 

การผสมผสานเรื่องราวในยุคสงครามกับยุคปัจจุบัน โดยใช้บ่อน้ำร้างเป็นทางเชื่อมต่อของทั้งสองยุคให้มารวมด้วยกันเหมือนเป็นโลกใบเดียวกัน อินุยาฉะ เป็นอนิเมะเรื่องดังที่ไม่แพ้กับเรื่อง รันม่า ผลงานชื่อดังของ อาจารย์ รูมิโกะ ทากาฮาชิ ที่สร้างผลงานอื่นไว้มากมายที่มีชื่อเสียงเอาไว้ อินุยาฉะ ถือเป็นผลงานที่ได้รับความนิยมเช่นกันเพราะมีทั้ง แอคชั่น โรแมนติก ผจญภัย ดราม่า และ ตลก หลากหลายอารมณ์ในเรื่องเดียวกันทำให้ อินุยาฉะ ได้รับความนิยมไม่น้อยในยุคนั้น

 

เนื้อเรื่อง อินุยาฉะ ภาคแรก

 

ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่กำลังโดนไฟไหม้ การปรากฏตัวของชายหนุ่มลูกครึ่งปีศาจจิ้งจอกผมสีเงินที่มีชื่อว่า อินุยาฉะ เขาได้ฉกชิงลูกแก้วบางอย่างไป และคอยสมน้ำหน้าพวกชาวบ้านที่กำลังหนีไฟไหม้กันอย่างโกลาหล แต่สุดท้ายชายหนุ่มครึ่งจิ้งจอกก็ต้องจนมุม เพราะเขาถูกตรึงด้วยธนูปริศนาจากมิโกะสาวที่มีชื่อว่า คิเคียว  คิเคียวสามารถช่วงชิงลูกแก้วกลับมาได้ เพราะลูกแก้วนี้เป็นลูกแก้วที่พวกปิศาจหรือพวกคนที่มีจิตใจชั่วร้ายหวังจะครอบครองเอาไว้เพื่อใช้ประโยชน์ให้ตัวเองแข็งแกร่ง มันมีทั้งข้อดีและข้อเสียที่ตามมาเช่นกัน

คิเคียว ได้สั่งให้ คาเอเดะ น้องสาวของเธอนำลูกแก้วเจ้าปัญหานี้ไปเผาทำลายพร้อมกับร่างของเธอ เพราะตอนนี้คิเคียวบาดเจ็บสาหัสมาก เธอต้องการให้ลูกแก้วนี้พ้นจากเงื้อมมือของพวกปิศาจและให้มันสลายไปพร้อมกับร่างของเธอ เมื่อลูกแก้วได้ถูกเผาทำลายไปพร้อมกับร่างของมิโกะคิเคียว ด้านของชายหนุ่มครึ่งจิ้งจอกอินุยาฉะ ก็ได้ถูกตรึงไว้กับต้นไม้และหลับไหลไปตลอดกาล

 

 

ต่อมาในปี 1996 ยุคปัจจุบันของโตเกียว มีสาวน้อยชื่อว่า คาโงเมะ อาศัยอยู่กับ แม่ น้องชาย และปู่ของเธอ ที่บ้านของเธอนั้นเป็นศาลเจ้าเก่าแก่ และในวันเกิดของเธอ ปู่ได้มอบของขวัญเป็นลูกแก้วที่มีชื่อว่า ลูกแก้วอสูร และซากกัปปะให้กับเธอ คาโงเมะถึงกลับอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะนำซากกัปปะไปให้แมวที่เลี้ยงไว้กิน ปู่ได้เล่าเรื่องตำนานของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่มีอายุ 500 ปี และบ่อน้ำร้างที่แห้งแล้ว ปู่มักจะชอบที่จะเล่าเรื่องราวตำนานต่างๆ ให้คนในบ้านฟังแต่คาโงเมะกลับไม่ค่อยสนใจฟังซักเท่าไร

 

จนอยู่มาวันหนึ่ง โชตะ น้องชายของเธอตามหาแมวที่เลี้ยงไว้มันได้หายไป คาโงมะจึงได้ช่วยน้องชายของเธอออกตามหาไปทั่วทั้งวัด จนมาถึงบ่อน้ำร้าง คาโงเมะได้เดินลงไปตามหาแมวแต่บ่อน้ำนั้นกลับมีบางสิ่งผิดปกติ ทันใดก็มีของปีศาจผมยาวและมีหลายแขนปรากฏตัวออกมาได้ฉุดเธอลงไปในบ่อน้ำร้างนั้น ปีศาจตนนั้นได้พูดขึ้นว่า “ลูกแก้วอสูร” คาโงเมะพยายามต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากเจ้าปีศาจนั้น

 

ขณะที่เธอปีนหนีออกมาจากบ่อน้ำร้างนั้น ปรากฏว่าเธอมาโผล่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นตามาก่อนนั้นก็คืออีกโลกอีกยุคหนึ่ง คาโงเมะเดินตามหาทางออกมาเรื่อยๆ จนกระทั่งได้พบกับอินุยาฉะที่ถูกตรึงร่างไว้กับต้นไม้ คาโงเมะที่สงสัยเลยเดินเข้าไปดู แต่ปรากฏว่าเธอนั้นได้โดนชาวบ้านจับตัวไป เพราะชาวบ้านคิดว่าเธอคือปีศาจที่แฝงตัวมา คาเอเดะที่ได้เดินมาดูเหตุการณ์ถึงกับต้องประหลาดใจกับใบหน้าของคาโงเมะ ที่มีความคล้ายกับคิเคียวพี่สาวของเธอที่ตายไปแล้ว

 

และแล้วเหตุการณ์ก็เริ่มเลวร้ายขึ้นเมื่อปีศาจที่คาโงเมะเจอนั้น ได้ปรากกฎตัวขึ้นกลายเป็นปีศาจตะขาบและออกอาละวาดทำลายหมู่บ้าน เมื่อปีศาจตะขาบเห็นคาโงเมะ จึงได้พุ่งไปหาเธอทันที ชาวบ้านต่างบอกว่าต้องล่อมันไปที่บ่อน้ำร้าง คาโงเมะจึงตัดสินใจเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อให้เจ้าปีศาจตะขาบนั้นตามไปที่บ่อน้ำร้าง และที่นั้นก็มีอินุยาฉะที่นอนหลับไหลอยู่ และแล้วอินุยาฉะก็ได้ตื่นขึ้นมาได้พบกับคาโงเมะจากนั้นอินุยาฉะได้บอกกับคาโงเมะว่า “จัดการมันสิ อย่างที่เธอทำกับฉันน่ะ คิเคียว” คาโงเมะเถียงกับอินุยาฉะและบอกว่าเธอไม่ใช่คิเคียวคนที่เขากล่าวถึง ทันใดนั้นเจ้าปิศาจตะขาบก็โผล่โจมตีเธออีกครั้ง แต่ชาวบ้านเข้ามาช่วยกันดึงมันเอาไว้ ในขณะที่กำลังวุ่นวายอยู่นั้นเอง คาเอเดะที่เดินทางตามมาพบว่าทำไมอินุยาฉะถึง ได้ตื่นขึ้นมา เพราะผนึกที่ตรึงอินุยาฉะไว้นั้นไม่น่าจะมีใครที่สามารถปลดผนึกมันได้

 

ในขณะที่เจ้าปีศาจตะขาบพยายามจะกินคาโงเมะเข้าไปพร้อมกับลูกแก้วอสูรที่มันตามหา คาโงเมะได้ผลักเจ้าปีศาจตนนั้นกระเด็น และก็มีแสงประหลาดออกมาทำให้ร่างของมันสลายไป หลังจากที่คาโงเมะ กำลังสงสัยกับพลังอยู่นั้น เจ้าปีศาจตะขาบก็ได้กัดเข้าที่เอวของเธอ และลูกแก้วอสูรหลุดออกจากตัวของเธอ อินุยาฉะเห็นลูกแก้วอสูรหล่นเขาได้พยายามบอกให้คาโงเมะส่งมันมาให้เขา แต่ไม่สามารถส่งได้เพราะปีศาจตะขาบได้รัดตัวคาโงเมะติดกับอินุยาฉะไว้ เจ้าปีศาจตะขาบได้พูดออกมาว่า “มีปีศาจครึ่งคน ครึ่งหมาป่าที่ต้องการลูกแก้ว คือแกเองเหรอ” อินุยาฉะได้ยินเช่นนั้นเลยท้าทายไปว่า “อย่าให้ได้ออกไปละกัน” คาโงเมะได้ยินเช่นนั้นจึงถามอินุยาฉะว่า “แสดงว่านายคงเก่งมากเลยนะ”

 

 

 

และแล้วปีศาจตะขาบก็ได้กินลูกแก้วอสูรเข้าไปและกลายร่างเป็นอีกร่างหนึ่งซึ่งแข็งแกร่งกว่าเดิม อินุยาฉะกระซิบบอกกับคาโงเมะว่า “ดึงธนูออกได้มั้ย” แล้วคาโงเมะก็เอื้อมมือเพื่อจะดึง แต่คาเอเดะกลับสั่งห้ามดึงเด็ดขาดเพราะนั้นเป็นผนึกของอินุยาฉะ แต่คาโงเมะไม่ทันฟังเธอได้ดึงธนูที่ผนึกไว้ออก และแล้วอินุยาฉะก็เป็นอิสระ เมื่อเป็นอิสระจึงได้ออกมาจัดการเจ้าปีศาจตะขาบด้วยพลังจากกรงเล็บปีศาจของเขา

 

เมื่อปราบลงได้แล้วคาโงเมะได้เห็นแสงที่ออกมาจากเศษซากของเจ้าปีศาจตะขาบ นั้นก็คือแสงจาก ลูกแก้วอสูรนี้เอง อินุยาฉะได้ขู่คาโงเมะว่า “ส่งลูกแก้วอสูรมา ถ้าไม่อยากโดนกรงเล็บปีศาจ” คาเอเดะบอกกับคาโงเมะว่าอย่าให้เด็ดขาด ทันใดนั้นอินุยาฉะก็เข้าโจมตีคาโงเมะก่อนที่คาเอเดะจะหยิบประคำโยนใส่อินุยาฉะ คาเอเดะได้ตะโกนบอกให้คาโงเมะพูดอะไรสักอย่างเพื่อสั่งการอินุยาฉะ เธอเลยตะโกนว่า “นั่งลง!!!” แล้วอินุยาฉะก็สิ้นฤทธิ์กับคำว่านั่งลงที่คาโงเมะสั่ง

 

หลังจากเรื่องทุกอย่าสงบลงคาเอเดะก็เล่าเรื่องความเป็นมาของ “ลูกแก้วอสูร” ว่าในช่วงสภาวะสงคราม ด้วยพลังของลูกแก้วอสูรไม่ว่าคิดจะทำการอะไรก็ย่อมเป็นผลสำเร็จ คาเอเดะยังบอกกับอินุยาฉะอีกว่าคาโงเมะก็คือคิเคียวกลับชาติมาเกิดใหม่ คาโงเมะที่หลงมาอยู่ในโลกยุคสงครามมาได้สองวันแล้ว เธอนอนคิดถึงเรื่องที่จะกลับบ้านแต่ไม่รู้ว่าเธอจะกลับไปอย่างไร ในคืนนั้นมีปีศาจที่ชื่อว่า ชิบุคาราสึ แอบเข้ามาสืบเรื่องลูกแก้วอสูร ในเช้าวันต่อมาคาโงเมะได้พยายามหาทางที่จะกลับไปที่ยุคปัจจุบัน ในขณะที่เธอเดินทางจะกลับนั้นเธอได้ถูกพวกโจรป่าจับตัวไป คาเอเดะตื่นมาไม่พบกับคาโงเมะจึงสั่งให้อินุยาฉะให้ ออกไปตามหาเธอ

 

คาโงเมะที่ถูกจับตัวอยู่เธอสังเกตเห็นว่าหัวหน้าโจรมีท่าทีแปลกๆ และมันก็ได้เอาลูกแก้วอสูรที่คาโงเมะเก็บไว้ไปเป็นของมันเอง ทำให้คาโงเมะนึกถึงคำพูดของคาเอเดะที่ว่าไม่มีเพียงแต่ปีศาจเท่านั้น “มนุษย์ที่มีจิตใจชั่วร้ายก็หวังที่จะครอบครองมัน” ทำให้คาโงเมะรีบทวงกลับมาแต่หัวหน้าโจรดันเอาดาบมาปักตรงหน้าของเธอ หัวหน้าโจรพยายามที่จะฆ่าคาโงเมะแต่ฟันพลาดไปโดนพวกเดียวกันเองตาย คาโงเมะเลยจับหอกมาสู้แต่กลับว่าหัวหน้าโจรดันฟันหอกที่เธอถือขาดสองท่อน คาโงเมะหมดหนทางที่จะสู้ก่อนที่จะถูกหัวหน้าโจรง้างมือจะฟันนั้น

อินุยาฉะก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาบังคาโงเมะไว้ อินุยาฉะได้กลิ่นซากศพมาจากหัวหน้าโจรเขาได้พุ่งเข้าโจมตีหัวหน้าโจรจนร่างที่แท้จริงคือปีศาจนกกาสีดำที่มีชื่อว่า ชิบุคาราสึ ที่แฝงเข้าทำรังในร่างของหัวหน้าโจรและกัดกินข้างในได้ตายลง เหล่าลูกน้องกองโจรพากันตกใจและไม่คิดว่าหัวหน้าของพวกตนจะตายไปนานแล้วอินุยาฉะโจมตีเจ้าชิบุคาราสึ แต่ไม่ทันการณ์มันได้คาบลูกแก้วอสูรออกจากร่างหัวหน้าโจรไปแล้วแล้วมันก็ได้กลืนเข้าไป ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นร่างที่แท้จริง อินุยาฉะได้พาคาโงเมะหลบหนีออกมาได้และตาม ชิบุคาราสึไป อินุยาฉะจึงสั่งให้คาโงเมะยิงธนูถูกใส่มันแต่ยิงพลาดอินุยาฉะบ่นขึ้นว่าไม่ได้เรื่อง แต่ทั้งสองก็ยังคงตามชิบุคาราสึไปเรื่อย จนมันเริ่มไปจับเด็กในหมู่บ้านเพื่อรวมร่างกับมัน แต่อินุยาฉะช่วยไว้ได้ทันก่อนที่ชิบุคาราสึจะหันมาทำร้ายคาโงเมะแทน อินุยาฉะใช้กรงเล็บปิศาจจัดการมัน และร่างกายของมันก็กระจายออกไปแต่ไม่ทันไรร่างของชิบุคาราสึก็กลับมารวมตัวอีกครั้ง

 

คาโงเมะที่มองเห็นลูกแก้วอสูรจึงได้เอาขาของมันที่หลุดออกมาติดกับธนูแล้วยิงใส่มัน จนทำให้ร่างของชิบุคาราสึแตกกระจาย แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะสำเร็จความจริงแล้วลูกแก้วอสูรก็ได้แตกกระจายไปทั่วเช่นกัน พอเป็นเช่นนี้ลูกแก้วอสูรจากที่เป็นลูกๆ กลับกลายเป็นแค่เศษชิ้นเล็กๆ เท่านั้น และนี้คือจุดเริ่มต้นของการตามหาเศษลูกแก้วอสูรเพื่อนำมารวมกันอีกครั้ง

 

หลังจากที่เศษลูกแก้วได้กระจัดกระจายออกไปในแต่ละแห่ง คาโงเมะนั้นต้องเก็บเศษลูกแก้วไว้อย่างระมัดระวังแม้แต่อินุยาฉะก็ยังไม่สามารถเข้าไปเอาได้ ต่อมาชาวบ้านได้เข้าร้องเรียนกับคาเอเดะว่าหญิงสาวในหมู่บ้านมีอาการแปลกๆ คาโงเมะไม่พอใจอินุยาฉะและเดินทางมาที่บ่อน้ำร้างอีกครั้ง เธอได้ถูกอะไรบางอย่างบาดที่แขนของเธอ ภาพที่เธอเห็นนั้นคือเส้นผมจากปิศาจสาวตนหนึ่งที่มีชื่อว่า ยูระ ปีศาจยูระได้ทำร้ายคาโงเมะจนตกลงไปในบ่อน้ำ แล้วเธอก็กลับมาในยุคปัจจุบันอีกครั้ง

 

อินุยาฉะรู้ว่าหญิงสาวในหมู่บ้านถูกปิศาจยูระควบคุมอยู่ แต่เขากลับมองไม่เห็นเส้นผมที่ใช้ลอบทำร้ายเขา คาเอเดะบาดเจ็บจากการต่อสู้และได้บอกกับอินุยาฉะว่า คาโงเมะเท่านั้นที่มองเห็นอินุยาฉะ จึงเดินทางผ่านบ่อน้ำร้างเพื่อตามหาคาโงเมะให้กลับมา เส้นผมของยูระก็ได้ติดตามอินุยาฉะมาด้วย เมื่อคาโงเมะเห็นว่าเป็นอันตรายและมีแต่เธอเท่านั้นที่ช่วยได้จึงตามอินุยาฉะกลับไป อินุยาฉะและคาโงเมะจึงร่วมกันต่อสู้กับปีศาจยูระ โดยอินุยาฉะได้ถอดเสื้อคลุมขนหนูไฟให้คาโงเมะ ใส่เพื่อป้องกันอันตรายจนอินุยาฉะเองเกือบเอาชีวิตไม่รอด

 

แต่ในที่สุดคาโงเมะก็พบว่าเส้นผมทั้งหมดของยูระมาจากกะโหลกสีแดง จึงทำลายกะโหลกด้วยลูกศรศักดิ์สิทธิ์และพบว่าตัวตนที่แท้ของยูระนั้นที่แท้คือหวีสำหรับหวีผมคนตาย ในสภาพบ้านเมืองที่มีสงครามผู้คนล้มตายจำนวนมากหวีได้ผ่านศพมานับไม่ถ้วนจึงเกิดจิตวิญญาณเป็นปีศาจ

 

 

 

เมียวกะ ปีศาจหมัดเดินทางเพื่อมาหาอินุยาฉะ ทำให้คาโงเมะรู้ว่าบิดาของอินุยาฉะคือ อินุโนะไทโช ปีศาจสุนัขผู้เป็นใหญ่กว่าปีศาลทั้งปวงและ พระนางอิซาโออิ มนุษย์ผู้สูงศักดิ์และเลอโฉม ทั้งบิดาและมารดาของอินุยาฉะต่างล่วงลับไปนานแล้ว อินุยาฉะจึงต้องใช้ชีวิตตามลำพัง

 

เซ็ทโซมารุ พี่ชายต่างมารดาของอินุยาฉะ พร้อมด้วยปีศาจรับใช้ จาเค็น ได้เผชิญหน้ากับอินุยาฉะ พร้อมด้วยพระนางอิซาโยอิที่ถูกกุมขังอยู่ในกรง อินุยาฉะจึงต้องต่อสู้กับเซ็ทโซมารุเพื่อช่วยมารดาของตน ระหว่างที่ทั้งสองต่อสู้กันนั้น นางอิซาโยอิได้ใช้พลังขัดขวางการต่อสู้ทำให้อินุยาฉะและคาโงเมะตกสู่ภวังค์แห่งโลกวิญญาณ คาโงเมะพบว่านางอิซาโออิเป็นตัวปลอมเพราะไม่มีเงาสะท้อนนางในน้ำ และนางกำลังจะกลืนร่างของ อินุยาฉะลงไป

 

คาโงเมะพบว่าทั้งหมดที่เป็นเพียงภาพลวงตาเพื่อจะค้นหาที่อยู่ของสุสานอินุโนะไทโชะ อินุยาฉะรอดมาได้เพราะเสียงเรียกของคาโงเมะ แต่ในที่สุดเซ็ทโซมารุก็ได้รู้ว่ามีไข่มุกดำที่ซ่อนอยู่ในตาขวาของอินุยาฉะ เซ็ทโซมารุจึงดึงไข่มุกดำออกมาและเปิดประตูสู่โลกวิญญาณผ่านไข่มุกดำนั้น คาโงเมะ อินุยาฉะ และ เมียวกะ ได้ติดตามเซ็ทโซมารุผ่านไข่มุกดำเข้าไป และได้พบกับดาบเขี้ยวอสูรซึ่งเป็นดาบวิเศษในตำนานของอินุโนะไทโชะ ในตอนแรกอินุยาฉะไม่สนใจดาบดังกล่าว แต่ด้วยทั้งคาโงเมะและเมียวกะได้สนับสนุน และเห็นว่าถ้านำดาบมาใช้ได้จะทำให้เซ็ทโซมารุเสียหน้าจึงได้เข้าไปช่วงชิงดาบ แต่เซ็ทโซมารุและอินุยาฉะต่างก็ไม่สามารถดึงดาบออกจากฐานที่ตั้งได้

 

คาโงเมะสามารถดึงดาบเขี้ยวอสูรออกจากฐานด้วยความบังเอิญและได้มอบให้กับอินุยาฉะ เป็นเพราะว่าดาบวิเศษไม่ยอมให้ปีศาจจับ แม้ว่าเซ็ทโซมารุซึ่งเป็นปีศาจที่แท้จริงจะยังไม่อาจจับต้องดาบวิเศษได้ แต่ก็ยังอยากครอบครองและทดลองอำนาจของดาบนั้น อินุยาฉะจึงต้องต่อสู้กับเซ็ทโซมารุด้วยดาบเขี้ยวอสูรจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด เพื่อปกป้องคาโงเมะ อินุยาฉะสามารถใช้พลังของดาบตัดแขนซ้ายของเซโซมารุในร่างสุนัขจิ้งจอกลงได้ อินุยาฉะและคาโงเมะจึงเดินทางกลับหมู่บ้านและไข่มุกดำก็กลับคืนสู่ดวงตาของอินุยาฉะอีกครั้ง

 

 

 

อินุยาฉะ คาโงเมะ และ เมียวกะ ได้ออกเดินตามหาเศษลูกแก้วอีกครั้งจนตอนนี้พวกเขาสามารถเก็บมาได้ถึงสองชิ้นแล้ว พวกเขาได้มาพบกับลูกสุนัขจิ้งจอกที่มีชื่อว่า ชิปโป ได้เข้ามาขโมยเศษลูกแก้วอสูรไปจากคาโงเมะ แต่ไม่สำเร็จเพราะโดนอินุยาฉะเขกหัวซะก่อน ชิปโปเล่าว่าที่เขาอยากได้เศษลูกแก้วเพราะต้องการไปแก้แค้นให้แก่พ่อของเขาที่ตายไป ปีศาจที่ฆ่าพ่อชิปโปนั้นคือสองปีศาจพี่น้องสายฟ้า ฮิเต็น กับ มันเต็น โดยทั้งคู่ต่างมีเศษลูกแก้วอสูรติดอยู่ที่หน้าผากทั้งคู่จึงเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพวกเขา ทางด้านอินุยาฉะที่ถกเถียงกับชิปโปเรื่องเศษลูกแก้ว ชิปโปพยายามขโมยเศษลูกแก้วให้ได้จึงใช้เวทย์จิ้งจอกมายาเสกทุกอย่างใส่อินุยาฉะ และฉกเศษลูกแก้วจากคาโงเมะก่อนที่จะหนีไปได้

 

 

ชิปโปได้ไปเจอกับน้องชายของปิศาจฮิเต็นเข้า มันเต็นรู้สึกว่าชิปโปมีไอของเศษลูกแก้วอสูรมาด้วยจึงทำการจะฆ่าชิปโปเพื่อเอาเศษลูกแก้ว แต่คาโงเมะมาขัดขวางก่อนเลยช่วยชิปโปได้ทัน คาโงเมะได้ยิงธนูไปที่หัวของมันเต็นแต่พลาด มันเต็นพบว่าผมของเขาหายไปจากศีรษะ ทำให้รู้สึกโกรธมากและปลดปล่อยพลังสายฟ้าออกมาอย่างรุนแรง ทำให้คาโงเมะก็ถูกจับตัวไป ชิปโปเห็นคาโงเมะ ถกจับตัวไปเลยวิ่งไปหาอินุยาฉะอีกครั้ง อินุยาฉะถามชิปโปว่า “คาโงเมะไปไหน” ชิปโปเลยให้อินุยาฉะ สัญญาก่อนว่าจะไม่เขกหัวเขาแล้วจะบอก อินุยาฉะรับปากก่อนที่ชิปโปจะบอกว่า “คาโงเมะถูกพวกปิศาจจับตัวไปแล้ว” แล้ว อินุยาฉะ และชิปโปก็รีบเดินทางมุ่งหน้าไปเพื่อตามหาคาโงเมะ

 

 

เมื่อคาโงเมะตื่นขึ้นมาก็พบว่ามันเต็นกำลังจะจับเธอลงไปต้มเพื่อทำให้ผมของเขาดกดำอีกครั้ง คาโงเมะโวยวายขึ้นจนมันเต็นบอกว่า “เงียบๆสิ เดี๋ยวพี่ฮิเต็นมา”  ในไม่ช้าฮิเต็นก็มาพอดี ฮิเต็นมองไปที่คาโงเมะ แต่มันเต็นขวางไว้และบอกว่า “นี้มันของฉันนะ”  ฮิเต็นถามมันเต็นว่าเจอเศษลูกแก้วอสูรมั้ย มันเต็นได้แต่อ้ำอึ้งตอบอะไรไม่ถูก จนฮิเต็นโมโหได้ชกหน้าปิศาจสาวที่พามาด้วยจนหน้าเป็นรูโบ๋ คาโงเมะที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับตกตะลึงและคิดว่าฮิเต็นนี้ละตัวอันตรายสุดๆ

 

ฮิเต็นมุ่งหน้าจะไปตามหาเศษลูกแก้วที่ชิปโป มันเต็นบอกว่าขอเวลาเพื่อกำจัดคาโงเมะ แต่คาโงเมะ ได้บอกว่า “พวกแกจะไม่มีทางหาลูกแก้วอสูรได้อีกเลย”  ฮิเต็นและมันเต็นต่างสงสัยในคำพูดของคาโงเมะ คาโงเมะเลยถามสองพี่น้องปีศาจว่า “พวกเจ้ารู้จักอินุยาฉะมั้ย เขาเก่งมากเลยนะ”  ฮิเต็นรู้แล้วว่าอินุยาฉะ คือ ครึ่งคนครึ่งปีศาจที่คาโงเมะบอก คาโงเมะเลยโกหกสองพี่น้องปีศาจว่า “ตอนนี้อินุยาฉะรวบรวมเศษลูกแก้วอสูรจะครบแล้วนะ” พี่น้องปีศาจถึงกับอึ้งในคำพูดของคาโงเมะ ฮิเต็นเลยเข้าไปถามคาโงเมะอีกครั้งว่า “คิดจะหลอกฉันได้เหรอ” คาโงเมะอ้ำอึ้งก่อนที่จะบอกฮิเต็นว่า “อินุยาฉะเขาหลงรักฉันจะตายเขาต้องมาช่วยฉันแน่ๆ” ในที่สุดฮิเต็นตกลงใจเชื่อคาโงเมะ แต่ถ้ารู้ว่าคาโงเมะโกหกละก็เธออาจจะตายแน่นอน เพราะฮิเต็นจะทำจริงๆ ในระหว่างที่อินุยาฉะกำลังเดินทางไป ลุงหมัดเมียวกะก็ได้บอกกับอินุยาฉะว่า “สองพี่น้องปีศาจนั้นชอบกินหญิงสาวจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก” พอชิปโปได้ยินเช่นนั้นทำให้ชิปโปรู้สึกกระวนกระวายจนอินุยาฉะรำคาญ แล้วสองพี่น้องปีศาจสายฟ้าก็ปรากฏตัว ชิปโปรีบตะโกนถามหาคาโงเมะว่าอยู่ไหนฮิเต็น บอกว่า “ไม่ต้องกังวลข้ายังไม่ได้กินมัน”

 

 

แล้วมันเต็นก็พาตัวคาโงเมะมา ฮิเต็นเลยตะโกนถามอินุยาฉะว่า “เอาเศษลูกแก้วอสูรที่แกมีส่งมาให้ข้า ถ้าแกยังอยากจะช่วยนังผู้หญิงที่แกรัก” พอจบประโยคของฮิเต็น อินุยาฉะถึงกับอึ้งเหมือนโดนฟ้าผ่าและตะโกนถามฮิเต็นว่า “เมื่อกี้แกว่าใครรักนังผู้หญิงนี่ละ” คาโงเมะเลยรีบแย้งว่า “แหม…ไม่ต้องทำเป็นเขินก็ได้” มันเต็นหันไปถามคาโงเมะ “แกโกหกสินะ” แล้วคาโงเมะและอินุยาฉะต่างถกเถียงกันว่า อินุยาฉะจะทิ้ง คาโงเมะไว้ให้พวกปีศาจแต่อินุยาฉะเถียงกลับว่า “ทิ้งเหรอ เราสองคนไม่ได้มีอะไรกันนะเฟ้ย พูดงี้ได้” ฮิเต็น ที่รอสองคนนั้นถกเถียงไปมาและทำให้เขารู้ว่าอินุยาฉะมีเศษลูกแก้วอสูรอยู่จริงๆ

 

อินุยาฉะและฮิเต็นต่างลงไม้ลงมือต่อสู้กันอย่างดุเดือด ในขณะที่สองปีศาจกำลังต่อสู้กันมันเต็น ปีศาจคนน้องก็จะปล่อยสายฟ้าออกจากของมัน แต่คาโงเมะด่าไปว่า “เล่นรุมกันอย่างนี้ไม่ยุติธรรมนะ” ก่อนที่จะพักมันเต็นหล่นลงจากเมฆสีดำพร้อมกับคาโงเมะที่ตกลงมาด้วย มันเต็นไล่จับคาโงเมะอีกครั้ง แต่ ชิปโปใช้เวทย์จิ้งจอกเสกลูกคางคกออกมาทำผมของมันเต็นร่วงอีกครั้ง คราวนี้มันเต็นโมโหมากจนปล่อยพลังสายฟ้าเข้าใส่คาโงเมะและชิปโป คาโงเมะต้องการธนูที่ปักคาปากของมันเต็น จึงให้ชิปโปกลายร่างเป็น คาโงเมะ ให้มันเต็นเข้าใจผิดก่อนที่คาโงเมะจะดึงธนูและปักลงที่หน้าผากของมันเต็นที่มีเศษลูกแก้วอสูรติดอยู่แต่พลาด มันเต็นเข้าบีบคอคาโงเมะจนหายใจไม่ออก อินุยาฉะเห็นเช่นนั้นเข้ากลับพลาดท่าถูกฮิเต็นฟันเข้าที่ตัวเขาเต็มๆ ชิปโปพยายามเข้าไปช่วยคาโกเมะแต่ไม่สำเร็จ ก่อนที่อินุยาฉะจะหลอกล่อให้ฮิเต็นตายใจ อินุยาฉะได้ปาดาบเขี้ยวอสูรไปที่มันเต็น แล้วมันทำให้มันเต็นได้ตายลง ฮิเต็นเสียใจมากที่มันเต็นน้องชายของเขาตายลงทำให้ฮิเต็นโกรธอย่างรุนแรงกว่าเดิมและพลังของเขาก็มากขึ้นกว่าเดิม  ในเมื่อดาบเขี้ยวอสูรไปอยู่อีกทาง ฮิเต็นเลยปล่อยพลังมหาศาลใส่อินุยาฉะ แต่กลับทำอะไรอินุยาฉะไม่ได้เพราะฝักดาบของเขี้ยวอสูรคุ้มครองเขาเอาไว้ ลุงหมัดเมียวกะบอกว่า “ฝักดาบของเขี้ยวอสูรสามารถกักพลังของปีศาจได้” เมื่อเป็นเช่นนั้น อินุยาฉะบ้าเดือดทันทีพุ่งเข้าโจมตีฮิเต็นพร้อมกับฝักดาบของเขี้ยวอสูรแต่ไม่สำเร็จ อินุยา ฉะกลับโดนหอกของฮิเต็นเข้ากลางหลัง

 

ทั้งคู่สู้กันดุเดือดจนอินุยาฉะทิ้งฝักดาบที่แสนน่ารำคาญลงแล้วพุ่งเข้าไปต่อยหน้า ฮิเต็นเต็มๆด้วยหมัดของเขา ฮิเต็นจะปล่อยพลังอีกครั้ง อินุยาฉะคว้าฝักดาบขึ้นมาอีกครั้งแต่คราวนี้ฝักดาบกำลังจะแตกเป็นสองส่วนแต่ฝักดาบนั้นกลับเรียกดาบเขี้ยวอสูรให้กลับมาที่ อินุยาฉะพอได้ดาบมาแล้ว อินุยาฉะก็ลงมือฟันไปที่ใบหน้าของฮิเต็นที่มีเศษลูกแก้วอสูรที่ติดอยู่ตรงหน้าผากของมันก็หลุดออกมาแล้วร่างกายของ ฮิเต็นก็สลายไป

 

ในวันต่อมาพวกอินุยาฉะก็ออกตามหาเศษลูกแก้วอสูรเช่นเคย อินุยาฉะ คาโงเมะ และ ชิปโปช่วยหญิงสาวชื่อ นาสึนะ จากการถูกโจมตีโดยแมงมุม พระสงฆ์ของศาลเจ้าในบริเวณใกล้เคียงได้อนุญาตให้ทั้งสามอยู่โดยแลกกับการคุ้มครองพระสงฆ์รูปหนึ่ง หลังจากที่พวกเขากับถูกโจมตีโดยปีศาจแมงมุมที่มีชื่อว่า คุโมคาชิระ ในเวลาตอนกลางคืน คาโงเมะ และ ชิปโป พบว่า อินุยาฉะ กลายเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ในช่วงดวงจันทร์ใหม่ ได้รู้ว่าพระสงฆ์ปลอมตัวเป็นปีศาจหัวแมงมุมคุโมคาชิระ อินุยาฉะไม่สามารถต่อกรอะไรกับมันได้เพราะเขามีร่างกายที่เป็นมนุษย์แล้วทำให้อินุยาฉะได้รับบาดเจ็บสาหัส คาโงเมะจึงรีบพาทุกคนมาหลบอยู่ในห้องๆ หนึ่งเพื่อรอวันพระอาทิตย์ขึ้นเพื่อให้ร่างกายของอินุยาฉะกลับมาเป็นปีศาจเช่นเดิม เนื่องจากอินุยาฉะมีความเสี่ยงที่จะถูกโจมตี เมื่อเวลาพระอาทิตย์ขึ้นอินุยาฉะสามารถกำจัดปีศาจหัวแมงมุมคุโมคาชิระลงได้ แล้วเศษลูกแก้วอสูรก็ได้รวมกัน  ก่อนจากกันนาสึนะได้ขอบคุณพวกอินุยาฉะที่ช่วยเธอเอาไว้ก่อนที่ พวกอินุยาฉะจะเดินทางตามหาเศษลูกแก้วต่อไป

 

 

 

ในเวลาเที่ยงคืนอินุยาฉะกำลังมองหาปีศาจอสูรแห่งผีปีศาจชื่อ อุราซึเอะ ผู้มีกลิ่นเหม็นของสุสานและเลือดของคาเอเดะ อินุยาฉะ คาโงเมะ และ ชิปโป ได้กลับไปที่หมู่บ้านในตอนเช้าที่พวกเขาได้รู้ว่าวอัฐิของคิเคียว ถูกขโมยไปพวกอินุยาฉะสัญญาว่าจะช่วยคาเอเดะ เอาอัฐิของคิเคียวกลับมาให้ได้  ในขณะที่อุราซึเอะได้ปลุกร่างกายของคิเคียวให้กลับมาใหม่ แต่รู้สึกว่าจิตวิญญาณขอ คิเคียวได้ไปเกิดใหม่แล้ว

 

อุราซึเอะได้เห็นคาโงเมะครั้งแรกก็รู้เลยว่านี้ละคือคิเคียวกลับชาติมาเกิด จึงได้ลักพาตัวคาโงเมะ เพื่อนำจิตวิญญาณไปยังร่างของคิเคียวเพื่อให้มีชีวิตอีกครั้ง โดยนำวิญญาณออกจากร่างของคาโงเมะไปสู่ร่างของคิเคียว เมื่ออินุยาฉะเรียกร่างของคิเคียวเธอได้ฟื้นขึ้นมาก็ยังมีสับสน แต่ยังโกรธแค้นเรื่องราวในอดีตและตอนนี้พยายามจะฆ่าอินุยาฉะ ที่เคยทรยศต่อเธอเมื่อห้าสิบปีก่อน เมื่ออินุยาฉะร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด คาโงเมะจึงได้พยายามเรียกวิญญาณกลับเข้าไปในร่างกายของเธอ

 

คิเคียวพยายามหนีห่างจากคาโงเมะ เพื่อดวงวิญญาณจะหายออกจากร่างของเธอ  อินุยาฉะพยายามจะช่วยคิเคียวให้พ้นจากหน้าผาแต่ไม่มีประโยชน์ คิเคียวยังคงจำได้ว่าการทรยศเมื่อห้าสิบปีก่อนเป็นฝีมือของอินุยาฉะจริงๆ อินุยาฉะตระหนักใจอยู่แล้วว่าตัวเขาไม่ได้เป็นคนทำถึงจะเอาลูกแก้วไปจริงๆ แต่ความจริงเขาไม่สามารถอธิบายอะไรให้คิเคียวฟังได้เลย เพราะคิเคียวคงแค้นเขามาก อินุยาฉะกลับไปหาคาโงเมะ อีกครั้งร่างกายของคาโงเมะกลับมาเป็นปกติแล้ว ทำให้อินุยาฉะโล่งใจที่เธอนั้นปลอดภัย คิเคียวที่ตกลงจากหน้าผากลับมาสู่พื้นดินอีกครั้งเธอบอกกับตัวเองว่ายังไม่ตาย ทางด้านอินุยาฉะที่ซึมเศร้ากับเหตุการณ์ที่ผ่านมา คาโงเมะพยายามคุยกับอินุยาฉะ แต่อินุยาฉะกับเฉยเมยจนคาโงเมะได้พูดแทงใจดำ ทำให้อินุยาฉะ กลับมาโวยวายอีกครั้ง และทำให้อินุยาฉะหันกลับมามองคาโงเมะอีกครั้งเหมือนเดิม

 

เมื่อบ้านของเศรษฐีรายหนึ่งได้นิมนต์นักบวชที่มีชื่อว่า มิโรคุ นักบวชพเนจรที่ชอบเดินทางเพื่อตามหาบางสิ่ง เขาได้ไปทำการไล่ปีศาจที่บ้านของเศรษฐีหลังนั้น เมื่อปราบปีศาจได้มิโรคุเลยทำการยกเค้าบ้านเศรษฐีไปจนหมดไม่ต่างอะไรกับโจรเลย  ทางด้านของพวกอินุยาฉะที่กำลังเดินทางอยู่นั้น อินุยาฉะเอาแต่เหม่อลอยนึกถึงเรื่องของคิเคียว จนชิปโปตะโกนว่า “ทำตัวยังกะไม่มีชีวิต แล้วงี้จะรวบรวมเศษลูกแก้วอสูรได้อย่างไร” อินุยาฉะไม่ได้ฟังที่ชิปโปพูดเลยสักคำ

 

มิโรคุที่กำลังอาบน้ำในแม่น้ำเขาได้เสียงผู้หญิงกำลังชื่นชอบกับแม่น้ำอยู่ เขาได้ย่องเข้าไปดูภาพที่ปรากฏต่อหน้าเขาคือ คาโงเมะที่กำลังอาบน้ำอยู่นั้นเองแต่สิ่งที่สนใจกว่าเรือนร่างของคาโงเมะ นั้นคือเศษลูกแก้วอสูรที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอ ในระหว่างที่คาโงเมะกำลังเพลิดเพลินกับการอาบน้ำอยู่นั้น ได้มีมือประหลาดมาดึงผมของเธอ เธอกลับตกใจและกรีดร้องจนอินุยาฉะวิ่งมาดู ปรากฏว่าเป็นพวกลิงที่มาจับผมของเธอนั้นเอง

 

ทางฝั่งมิโรคุที่บังคับทานุกิให้ไปขโมยลูกแก้วอสูรที่คาโงเมะ ได้แปลงร่างเป็นก้อนหินขนาดมหึมากลิ้งมาทับพวกอินุยาฉะ แต่อินุยาฉะขัดขวางไว้จนตกลงหน้าผาไป แล้วคาโงเมะก็ถูกมิโรคุจับตัวไปซะแล้ว อินุยาฉะเห็นคาโงเมะอยู่ในอันตรายจึงดึงดาบเขี้ยวอสูรออกมากำจัดก้อนหินนั้น แต่ก้อนหินนั้นกลับร่างเป็นตัวทานุกิ มิโรคุที่เห็นพวกของตนเองกำลังจะถูกทำร้ายเขาใช้มือขวาของเขาดูด อินุยาฉะไปกระแทกกับหน้าผา คาโงเมะสลัดหลุดจากมิโรคุ ได้จึงรีบไปดูอาการของอินุยาฉะ และทันใดนั้นเองคาโงเมะรับสารภาพว่าโดนขโมยลูกแก้วอสูรไปซะแล้ว และพวกอินุยาฉะก็รีบมุ่งหน้าออกตามมิโรคุทันที

 

ทางด้านของมิโรคุที่เหมือนจะไม่ค่อยเพลิดเพลินกับสาวงามของหมู่บ้านที่ตอนหยุดพัก ในหัวของเขากลับนึกถึงคาโงเมะขึ้นมา เขาเสียดายที่ไม่สามารถพาตัวมาได้ ทางด้านอินุยาฉะที่ทำตัวเหมือนสุนัขดมกลิ่นจนชาวบ้านแตกตื่น แต่อินุยาฉะไม่สนอะไรทั้งนั้นเขาก็ยังทำตัวเป็นสุนัขดมกลิ่นต่อไป คาโงเมะรู้สึกหมดหวังและบอกว่า อินุยาฉะว่า “ถ้าเป็นขโมยเขาไม่อยู่ลอยชายให้จับได้ขนาดนี้หรอก” คาโงเมะพูดไม่ขาดคำพวกเขากลับเจอจักรยานคู่ใจของคาโงเมะเข้า ก็แสดงว่ามิโรคุอยู่ที่นี่นั่นเอง

 

อินุยาฉะและคาโงเมะบุกเข้าไปในหอนางโลม มิโรคุเหมือนหลุดพ้นจากบ่วงและวิ่งเข้ามาหาคาโงเมะ โดยที่อินุยาฉะโดนเมินเฉย อินุยาฉะรีบหาเรื่องมิโรคุทันที แต่มิโรคุได้หลบกรงเล็บของอินุยาฉะได้ทัน อินุยาฉะเริ่มฉุนโมโหขึ้นมาและได้พูดว่า “รู้สึกว่าจะไม่ยอมคืนเศษลูกแก้วอย่างโดยดีสินะ” มิโรคุที่ครอบครองเศษลูกแก้วอสูรนั้นกลับตอกหน้าอินุยาฉะว่า “นี่ไม่ใช่ของที่พวกปีศาจจะมีไว้ครอบครองนะ” เมื่อเสร็จสิ้นคำพูดของมิโรคุ อินุยาฉะก็ได้วิ่งไล่ตามมิโรคุพร้อมกับดึงดาบเขี้ยวอสูรออกมาง้างฟันใส่ แต่มิโรคุกลับรับดาบได้ทัน

 

ทั้งสองสู้กันอย่างดุเดือดจนมิโรคุเริ่มใช้มือขวาของเขาอีกครั้งและมันได้ดูดทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปในมือขวาของเขา อินุยาฉะเห็นรูที่บนมือขวาของมิโรคุที่กำลังดูดสิ่งต่างๆ เข้าไป อินุยาฉะยอมปล่อยตัวเองและดาบเขี้ยวอสูรพุ่งไปหาที่มือขวาของมิโรคุ มิโรคุเห็นท่าไม่ดีเพราะคาโงเมะถูกดูดมาด้วย มิโรคุเลยสยบมือขวาของเขากลับสู่ปกติแล้วกระเด็นกระแทกกับพื้น  คาโงเมะบอกกับอินุยาฉะว่า “ถ้าเขาใช้พลังจากแขนขวาจริงๆ ละก็ จะต้องมีคนตายไปมากกว่านี้ แล้วเขาไม่ใช่คนเลว”  แต่ไม่ทันไรมิโรคุรู้สึกตัวได้แอบจับก้นของคาโงเมะ อินุยาฉะเห็นเช่นนั้นถึงกลับโมโหทันที มิโรคุบอกว่าช่วยฟังที่เขาเล่าก่อนเขาเดินทางเพื่อตามหาเศษลูกแก้วอสูรและตามล่าอสูรตัวหนึ่งที่มีชื่อว่า นาราคุ และแขนของเขาก็คือคำสาปที่ได้จากนาราคุเช่นกัน

 

 

อินุยาฉะ มิโรคุ คาโงเมะ และชิปโป ก็เริ่มออกตามหาเศษลูกแก้วอสูรด้วยกันเพราะพวกเขามีเป้าหมายเพิ่มนั้นคือตามหานาราคุ ตัวการที่ทำให้เกิดเรื่องราววิบัติทั้งอินุยาฉะ และ มิโรคุ ในขณะอีกฝั่งของเซ็ทโซมารุที่เสียแขนจากเหตุการณ์แย่งชิงดาบเขี้ยวอสูรกัน จนไม่มีแขนได้สามารถใช้งานได้เลยเพราะมันเป็นแขนของปีศาจที่อ่อนแอไปหมด จนมาวันหนึ่งมีบุคคลลึกลับสวมหนังลิงมาเสนอแขนมนุษย์ที่มีเศษลูกแก้วอสูรอยู่ภายในและสามารถจับดาบเขี้ยวอสูรได้ไม่ต่างจากอินุยาฉะ แต่มันมีข้อแม้กับเขาเพราะมันได้เคียดแค้นอินุยาฉะและคิเคียวเช่นกัน จึงใช้ให้เซ็ทโซมารุเป็นตัวไปกำจัดอินุยาฉะแทน เซ็ทโซมารุยอมรับของตกลงพร้อมกับใช้แขนนั้นต่อกับแขนที่ขาดของเขาเซ็ทโซมารุ ได้ถามบุคคลปริศนาว่าชื่ออะไรมันได้ตอบว่ามันชื่อ นาราคุ 

 

ในค่ำคืนหนึ่งที่พวกอินุยาฉะได้หยุดพักเดินทาง เซ็ทโซมารุได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับนำอสูรปีศาจมาด้วย อินุยาฉะที่เจอกับเซ็ทโซมารุอีกครั้งเลยถามว่า “เซ็ทโซมารุ แกมาที่นี่ทำไม” เซ็ทโซมารุมาเพื่อต้องการดาบเขี้ยวอสูรจากอินุยาฉะนั่นเอง ในขณะพี่น้องปีศาจได้เริ่มต่อสู้กัน อินุยาฉะดันพลาดปล่อยดาบหลุดออกจากมือของเขา ทางเซ็ทโซมารุได้วิ่งไปจับดาบเขี้ยวอสูรอีกครั้งแต่คราวนี้สามารถจับต้องมันได้แล้ว เซ็ทโซมารุก็สามารถใช้งานดาบเขี้ยวอสูรไม่ต่างอะไรกับอินุยาฉะ เซโซมารุให้ จาเก็น ลูกสมุนของเขาปล่อยปีศาจออกมาเพื่อทดลองการใช้ดาบ เขาสามารถใช้ดาบเขี้ยวอสูรฟันปีศาจตายภายในครั้งเดียว อินุยาฉะรู้สึกไม่สบอารมณ์ที่เซ็ทโซมารุสามารถจับดาบได้แล้ว ทั้งอินุยาฉะและเซโซมารุต่างเริ่มต่อสู้กัน ในขณะนั้นเองคาโงเมะ ธนูเล็งไปที่แขนซ้ายของเซ็ทโซมารุที่มีเศษลูกแก้วอสูรอยู่ เซ็ทโซมารุก็พุ่งตัวไปที่คาโงเมะ แต่อินุยาฉะมาขัดขวางได้ทัน ทั้งสองยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนอินุยาฉะได้รับบาดเจ็บสาหัสพอควร อินุยาฉะก็พยายามหักแขนของเซ็ทโซมารุ ที่มีเศษลูกแก้วฝังอยู่ได้สำเร็จและเขาก็สามารถชิงดาบกลับคืนมาได้ เซ็ทโซมารุเห็นว่าท่าทางของอินุยาฉะเปลี่ยนไป เลยกลับใจเลิกต่อสู้แล้วจากไปอย่างเฉยเมย แขนที่ปีศาจนาราคุให้กับเซ็ทโซมารุนั้นเริ่มจะกินร่างกายของเขา เซ็ทโซมารุเลยหักมันทิ้งไปจึงได้รับรู้ว่าเขานั้นถูกหลอกโดยปีศาจนาราคุ และ เซ็ทโซมารุก็ใช้กรงเล็บฟันเข้าแต่ปรากฏว่าร่างนั้นได้หายตัวไปแล้ว

 

เมื่อเหตุการณ์มันร้ายแรงขึ้น อินุยาฉะก็ได้พาคาโงเมะมาที่บ่อน้ำร้าง และบอกว่ากับเธอว่า “ฉันกลัว….ฉันไม่อยากให้เธอต้องมาตาย” ก่อนที่จะผลักคาโงเมะลงบ่อน้ำไปและเขาได้เก็บเศษลูกแก้วอสูรไว้เอง คาโงเมะพยายามกลับไปอีกโลกแต่ไม่สามารถกลับไปได้เพราะอินุยาฉะปิดทางเข้าเอาไว้แล้ว  ชิปโปที่พยายามห้ามอินุยาฉะทำแบบนั้น ได้โวยวายใส่เขาไม่หยุดจนอินุยาฉะบอกเหตุผลว่า “ถ้าหล่อนอยู่ที่ละก็ ฉันก็ไม่สามารถสู้ได้เต็มที่อะสิ”

 

 

 

ทางด้านฝั่งในยุคปัจจุบัน คาโงเมะที่เหม่อลอยกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะตอนนี้เธอไม่สามารถกลับโลกนั้นได้อีกแล้ว ทางด้านอินุยาฉะได้กลับไปที่หมู่บ้านอีกครั้ง เพื่อไปสอบถามเรื่องของนาราคุ จากคาเอเดะกลับได้เรื่องราวว่าเจ้านาราคุแปลงกายเป็นอินุยาฉะ และไปทำร้ายคิเคียวทำให้เธอเข้าใจผิดว่าอินุยาฉะ เป็นคนทำ แล้วล่อให้อินุยาฉะมาเผาหมู่บ้านและได้มาถูกคิเคียวตรึงร่างไว้กับต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ตลอด 500 ปีที่ผ่านมา

 

ร่างจริงของนาราคุนั้นคือโจรป่าที่มีชื่อว่า โอนิคุโมะ ที่ได้รับบาดเจ็บจากการโดนไฟไหม้และเดินไปไหนไม่ได้  คิเคียวก็ได้ช่วยเหลือเขาไว้และทำให้โอนิคุโมะรู้ว่าคิเคียวนั้นเป็นผู้พิทักษ์ลูกแก้วอสูร ในเมื่อโอนิคุโมะนั้นเดินไปไหนไม่ได้ จึงใช้ปีศาจให้มากินร่างกายของมันจนมันสามารถกลับมาเดินได้อีกครั้งแล้วหลังจากนั้นก็เกิดเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา

 

นาราคุเริ่มใช้พวกปีศาจมากำจัดอินุยาฉะ โดยใช้เศษลูกแก้วอสูรเป็นตัวนำพาความชั่วร้ายให้เกาะกินจิตใจ อินุยาฉะต้องต่อสู้กับมันจนเศษลูกแก้วกระเด็นออก ชิปโปเห็นท่าไม่ดีเลยรีบคว้าเศษลูกแก้วแล้วรีบวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปที่บ่อน้ำร้างและได้ตกลงไป ทางด้านคาโงเมะที่กำลังจะไปออกเดทกับ โฮโจ เพื่อนที่โรงเรียนนั้นเธอกับรู้สึกว่าเศษลูกแก้วอสูรอยู่ในบริเวณบ้านของเธอ เธอกลับย้อนมาที่บ่อน้ำร้างเพื่อมาดูมีเศษลูกแก้วอสูรหรือไม่ ปรากฏว่าไม่มีอะไรที่บ่อน้ำ คาโงเมะเลยหันหลังกลับไปเดทกับโฮโจอีกครั้ง แต่เธอก็ยังรู้สึกกระวนกระวายเรื่องของเศษลูกแก้วอสูรและเรื่องของอีกโลกหนึ่งนั้น เธอเลยขอโฮโจกลับบ้านก่อนและกลับมาที่บ่อน้ำอีกครั้งปรากฏว่าก็ไม่พบอะไรเลย แต่เธอกลับรู้สึกว่าเศษลูกแก้วมันอยู่ที่นี่แน่นอน แล้วในที่สุดลูกแก้วอสูรก็เรียกคาโงเมะกลับไปที่โลกนั้นอีกครั้งและพบว่า ชิปโปนอนสลบอยู่

 

ทางด้านอินุยาฉะกลับรู้สึกถึงคาโงเมะที่เดินทางกลับมาที่โลกนี้อีกครั้ง จึงรีบมุ่งหน้าไปที่บ่อน้ำร้างทันที อินุยาฉะเอาต้นไม้ที่ปักลงทางเข้าของบ่อน้ำออกและเขาได้พบกับคาโงเมะอีกครั้ง แต่คาโงเมะวิ่งกระโดดเข้ามากอดอินุยาฉะด้วยความเป็นห่วง อินุยาฉะเลยถามคาโงเมะว่ากลับมาทำไม คาโงเมะตอบโดยทันทีว่าก็อยากจะเจออินุยาฉะ อินุยาฉะทำหน้ากังวลจนคาโงเมะงอนและถกเถียงกับอินุยาฉะทันที และในขณะนั้นคาโงเมะมีความรู้สึกว่ามีใครจ้องมองเธออยู่แล้วมีความรู้สึกของเศษลูกแก้วอสูรด้วย อินุยาฉะก็รีบวิ่งมาขวางทันทีเขาเลยถามว่าเจ้าคือโอนิคุโมะใช่มั้ย โอนิคุโมะเล่าเรื่องสมัย 50 ปีที่ผ่านมาอีกครั้ง จึงทำให้อินุยาฉะเคืองโกรธขั้นรุนแรงและลงมือโจมตีภาพที่ปรากฏต่อหน้าเขาคือใบหน้าที่แท้จริงของนาราคุแล้วก็ได้หนีไป ปีศาจที่ถูกนาราคุใส่เศษลูกแก้วอสูรที่ทำให้เกิดการบ้าคลั่งได้ถูกคาโงเมะดึงเศษลูกแก้วอสูรออก เลยกลับมาเป็นปกติแล้วได้หนีไปทันที ต่อมาอินุยาฉะได้แต่เหม่อลอยอีกครั้งและกลับมาคิดเรื่องราวของคิเคียว กับคำพูดของนาราคุที่เกิดขึ้นเมื่อ 50 ปีก่อน

 

ในวันต่อมาคิเคียวได้ปรากฏตัวอีกครั้ง จากที่เธอเอาชีวิตรอดจากการตกหน้าผามาอาศัยในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จักเธอ แต่ร่างจริงๆ ของเธอนั้นคือการดูดวิญญาณของคนที่อ่อนแอหรือคนที่กำลังตายเอาเข้าสู่ร่างกายของเธอ คิเคียวมีชีวิตอยู่ได้ด้วยวิญญาณคนตายนั้นเอง คาโงเมะเดินตามเจ้าแมลงวิญญาณที่พาดวงวิญญาณไปที่ใดสักที่หนึ่ง เธอได้เข้ามาอยู่ในเขตอาคมของคิเคียว คิเคียวที่หลับใหลอยู่ตื่นขึ้นมาและสะกดตัวนางไว้กับต้นไม้และมีแมลงวิญญาณ เมื่ออินุยาฉะได้รู้ว่าคิเคียวยังมีชีวิตอยู่ทำให้เขาใคร่ครวญหาคิเคียวอยู่เสมอ ถึงแม้จะบอกกับคาโงเมะว่าไม่รู้สึกอะไรก็ตาม คิเคียวพยายามดึงร่างอินุยาฉะไปลงนรก คาโงเมะพยายามบอกกับคิเคียวว่า เมื่อ 50 ปีก่อนเป็นฝีมือของนาราคุไม่ใช่อินุยาฉะทำ คิเคียวโมโหขึ้นเพราะไม่เชื่อคำพูดของคาโงเมะ คาโงเมะพยายามเรียกชื่ออินุยาฉะเพื่อให้เขารู้สึกตัว เสียงของคาโงเมะดังก้องในหัวของเค้าจึงพาสติกลับมาได้ และคิเคียวก็ได้หลบหนีไปแล้ว คิเคียวได้มุ่งหน้ามาที่หมู่บ้านของคาเอเดะ และสอบถามเรื่องราวเกี่ยวโจรที่ชื่อว่าโอนิคุโมะและคาโงเมะ ว่าทำไมอินุยาฉะถึงอ่อนไหวกับเธอมากและการที่เธอตายไปเมื่อ 50 ปีก่อน

 

ขณะที่อินุยาฉะ และคาโงเมะกำลังปรับความเข้าใจกันนั้นได้มีศีรษะลอยมากับน้ำ พวกเขารีบตามไปดูซึ่งพบว่ามีต้นไม้ใหญ่ที่มีศีรษะคนเต็มไปหมด และมันก็สามารถพูดได้อีกด้วย พวกอินุยาฉะเห็นกระดูกมนุษย์ตกลงมาจากภูเขา อินุยาฉะเลยรีบวิ่งขึ้นไปดูซึ่งได้พบกับฤๅษีตนหนึ่งที่กินมนุษย์เป็นอาหารแล้วศีรษะจะไปงอกที่ต้นไม้ต้นนั้น อินุยาฉะได้เข้าจู่โจมทันทีแต่กลับโดนคาถาของฤาษีตนนั้นเสกให้ตัวเล็กลง และกลืนอินุยาฉะลงท้องไป คาโงเมะ มิโรคุ และชิปโป ที่ตามมาทีหลังมาโผล่อีกที่หนึ่งที่มีกล่องประหลาดวางอยู่ เหมือนชุดกล่องไม้พอเข้าไปดูกับพบว่ามีมนุษย์เดินไปมาในนั้น พอคาโงเมะและมิโรคุจ้องไปที่กล่องนั้นเหมือนตัวทั้งสองเริ่มเล็กลงและเข้าไปสู่สถานที่ในชุดกล่องไม้นั้น และทำให้เศษลูกแก้วอสูรตกลงแถวบริเวณนั้น แต่ฤๅษีตนนั้นมาเห็นพอดีและเก็บมันไป อินุยาฉะที่กำลังอยู่ในท้องของเจ้าฤๅษีนั้นรู้สึกเริ่มไม่ดีแล้ว เพราะมนุษย์ที่มันกินเข้าไปกำลังละลาย เพราะกรดในกระเพาะของมัน แล้วเหตุการณ์กลับเลวร้ายลงอีก เมื่ออินุยาฉะดันกลับร่างกลายเป็นมนุษย์อีกครั้ง เขาต้องหาทางกลับไปสู่ข้างนอกให้ได้ อินุยาฉะเห็นแสงส่องมาจากฝักดาบพยายามเรียกดาบเขี้ยวอสูรกลับมา จนดาบเขี้ยวอสูรได้กระแทกเข้าที่ท้องของฤๅษีจนมันอ้วกอินุยาฉะออกมาสู่โลกภายนอกได้อีกครั้ง

 

ทางด้านของคาโงเมะ ที่พยายามสอบถามเรื่องราวของคนที่อยู่ในกล่องไม้นั้นกลับพบว่า มือของฤๅษีตนนั้นเข้ามาจับมนุษย์กินอีกครั้ง คาโงเมะเลยพาตัวเองขึ้นไปด้วยและพบว่าอินุยาฉะกลายเป็นมนุษย์อีกครั้ง คาโงเมะต้องรีบพาอินุยาฉะหนีเพื่อรอพระอาทิตย์ขึ้น แต่ฤๅษีตนนั้นกลับกลายร่างเป็นหินเพราะพลังของเศษลูกแก้วอสูร อินุยาฉะพยายามต่อสู้แต่ร่างกายของเขาบาดเจ็บหนักมากเพราะร่างกายนั้นเป็นเพียงร่างมนุษย์ คาโงเมะพยายามจะช่วยอินุยาฉะโดยยิงธนูไปที่ท้องของมัน เมื่อเศษลูกแก้วตกจากตัวของมัน อินุยาฉะยอมเสี่ยงร่างตัวเองผลักเจ้าฤๅษีตกไปที่หน้าผาพร้อมกันแล้วก็เข้าสู่วันรุ่งขึ้น อินุยาฉะกลับมาเป็นร่างปีศาจอีกครั้ง

 

 พวกอินุยาฉะมุ่งหน้าตามหาเศษลูกแก้วต่อไป จนถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งตามความรู้สึกของคาโงเมะที่คิดว่าที่นี้มีปีศาจที่มีเศษลูกแก้ว แต่กลับมีคนมาปราบมันไปก่อน ซึ่งได้สอบถามคนในหมู่บ้านกลับพบว่ามีมือปราบปีศาจหญิงคนหนึ่งปราบมันไปแล้วเธอมีชื่อว่า ซังโกะ ที่เธอมีอดีตที่สูญเสียน้องชายและครอบครัวไป ในคืนเหตุการณ์การปราบปีศาจในปราสาทแห่งหนึ่ง นาราคุได้หลอกใช้ให้ซังโกะออกไปฆ่าอินุยาฉะ เมื่อพวกเขามาเจอกันจึงเกิดการต่อสู้อย่างดุเดือดจนซังโกะบาดเจ็บสาหัส อินุยาฉะได้ช่วยเธอเอาไว้และได้รู้ว่านาราคุหลอกใช้เธออยู่ นาราคุได้บอกความจริงกับเรื่องครอบครัวของเธอว่าต้องตายเพราะสาเหตุที่ต้องฆ่าทิ้งให้หมด ทำให้ซังโกะโมโหสุดขีดและพุ่งโจมตีนาราคุแต่บาดแผลที่สาหัส ทำให้ซังโกะไม่สามารถต่อสู้ได้ อินุยาฉะเข้าโจมตีนาราคุแต่กลับกลายว่านาราคุที่เขาได้ฆ่านั้นเป็นแค่ร่างจำแลงมาเท่านั้น พวกอินุยาฉะพาซังโกะมารักษาแผลและซังโกะก็ขอเดินทางตามเศษลูกแก้วอสูรด้วย เพราะเศษลูกแก้วสามารุนำพาเจ้า นาราคุออกได้และเธอจะได้สามารถแก้แค้นมันที่เคยทำกับครอบครัวของเธอ

 

 

ซังโกะได้พาพวกอินุยาฉะมาดูต้นกำเนิดของลูกแก้วอสูร ที่เหล่าปีศาจต่างพากันฆ่ากันเพื่อจะครอบครอง มันมาจากหญิงสาวคนหนึ่งที่มีชื่อว่า มิโดริ เป็นมิโกะที่ดูแลลูกแก้วอสูรไว้  ปีศาจที่เกรงกลัวมิโดริต่างไม่กล้าเข้าใกล้ เพราะฉะนั้นเหล่าปีศาจเลยรวมตัวกันเพื่อกำจัดเธอเพื่อเอาพลังจากลูกแก้วอสูร เพื่อให้กลายร่างเป็นปีศาจที่แข็งแกร่ง และเหล่าปีศาจที่ชั่วร้ายสามารถฆ่ามิโดริลงได้ และลูกแก้วอสูรก็กลายสภาพเป็นลูกแก้วที่ถูกครอบงำไปด้วยไอปีศาจ จึงถูกส่งมอบให้กับมิโกะคนใหม่นั้นคือ คิเคียว นั่นเอง อินุยาฉะ คาโงเมะ มิโรคุ ชิปโป และซังโกะก็ร่วมมือกันตามหาเศษลูกแก้วอสูรต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

แนะนำตัวละครหลัก

 

 

อินุยาฉะ (Inuyasha)

เป็นอสูรที่กล้าหาญแต่ซื่อไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เขาเป็นครึ่งอสูรกับมนุษย์ที่เกิดจากบิดาซึ่งเป็นอสูรจิ้งจอกมีพลังอำนาจกับสตรีเป็นมนุษย์ เขามีบุคลิกการแสดงท่าทางหยาบคายและงี่เง่าต่อทุกคน ยิ่งกว่านั้น เขาจะลดระดับความหยาบคายลงต่อเพื่อนที่เขาไว้วางใจเท่านั้น อินุยาฉะจะโกรธเมื่อมีใครบางคนมากระตุ้นว่าเขามีปมด้อยที่เป็นอสูรที่มีเลือดมนุษย์

 

 

 

ฮิงุราชิ คาโงเมะ (Higurashi Kagome)

สาวมัธยมต้นธรรมดาๆ อาศัยอยู่ในบ้านศาลเจ้าฮิงุราชิกับคุณปู่ คุณแม่ โซตะน้องชายและแมวเลี้ยงตัวอ้วนปุโยแต่แล้วในวันเกิดครบรอบ 15 ปี คาโงเมะถูกปีศาจตะขาบตนหนึ่งที่โผล่จากบ่อน้ำเก่าของศาลเจ้าจับลากตัวข้ามกาลเวลากลับมา 500 ปีก่อนในยุคแห่งสงคราม เธอได้พบกับ อินุยาฉะ ที่ถูกคิเคียวผนึกไว้ คาโงเมะได้ปลดผนึกอินุยาฉะออกและได้รับรู้ว่าตัวเธอคือ คิเคียว กลับชาติมาเกิดจากการที่สิ่งวิเศษซึ่งคิเคียวต้องการเผาทำลายไปพร้อมกับร่างนั้นได้ติดตามข้ามชาติภพมาปรากฏอยู่ที่ตัวคาโงเมะด้วย คือลูกแก้วอสูรที่ติดตัวเธอมาในยุค 500 ปี

 

 

 

 

คิเคียว (Kikyo)

มิโกะผู้คุ้มครองลูกแก้วสี่วิญญาณให้สะอาดบริสุทธิ์ คิเคียวเป็นมิโกะที่มีความเก่งกาจและพลังวิญญาณสูงที่สุดของช่วงศตวรรษแห่งยุคสงครามนั้น ฐานะมิโกะของเธอเป็นตำแหน่งของหญิงสาวที่ได้รับความเคารพนับถือจากชาวบ้านและเป็นที่น่าหวาดเกรงของอสูรปีศาจทั่วไปแต่ก็ยังมีปีศาจและมนุษย์ที่ชั่วร้ายพวกที่กล้าตายอยู่บ้างบางพวกที่ต้องการมาชิงลูกแก้วอสูรจากเธอ คิเคียวมีบุคลิกสุขุมจริงจังไม่แสดงออกในสีหน้าท่าทางมากนักเธอมีใบหน้านิ่งสงบและเรียบเฉยนอกจากคอยปกป้องลูกแก้วอสูรเธอยังเป็นมิโกะผู้โอบอ้อมอารีที่คอยช่วยเหลือชาวบ้านอีกด้วย แต่สถานะมิโกะนี้จะคงอยู่เมื่อใดหญิงสาวผู้นั้นแต่งงานออกไปใช้ชีวิตกับคนรักแม้จะยังคงมีพลังวิญญาณอยู่แต่จะเป็นการสิ้นสุดความเป็นมิโกะ คิเคียวที่มีความรักให้กับอินุยาฉะและต้องการอยู่กับอินุยาฉะเท่ากับเธอได้เลือกแล้วว่าต้องการสละตำแหน่งหน้าที่ความเป็นมิโกะมาเป็นเพียงคนธรรมดา แต่เธอพลาดจากสิทธิที่จะใช้ชีวิตแบบหญิงสามัญชนที่มีความสุขด้วยแผนร้ายของนาราคุ ทำให้คิเคียวผิดใจกับอินุยาฉะและได้ผนึกอินุยาฉะไว้ แล้วด้วยบาดแผลร้ายแรงคิเคียวสิ้นชีวิตไปพร้อมกับความพยายามทำหน้าที่ครั้งสุดท้ายที่จะปกป้องรักษาลูกแก้วอสูรโดยให้ คาเอเดะ น้องสาวเผาลูกแก้ววิเศษไปพร้อมร่างของเธอ 500 ปีต่อมาคิเคียวได้กลับชาติมาเกิดเป็น คาโกเมะ

 

เซ็ทโซมารุ (Sesshomaru)

พี่ชายต่างมารดาของอินุยาฉะที่ไม่ลงรอยกันเท่าไหร่นัก เป็นอสูรชั้นสูงผู้โหดร้ายและเย็นชาใครที่ระรานขวางทางเซ็ทโซมารุไม่ลังเลที่จะสังหารมัน เซโซมารุเองนั้นมี “ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้น” (เท็นเซย์กะ) ที่บิดาตั้งใจยกให้อยู่แล้ว ดาบเล่มนี้มีอิทธิฤทธิ์สามารถช่วยชุบชีวิตผู้ที่ตายไปแล้วให้กลับมีชีวิตได้นับร้อยด้วยการกวัดแกว่งเพียงครั้งเดียว แต่มันไม่ได้เป็นที่ปรารถนาของเขาเพราะมันไม่สามารถใช้ในการสังหาร แต่ก็ด้วยพลังของดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นนี้เองทำให้เซ็ทโซมารุได้พบกับเด็กหญิงตัวน้อยผู้ยื่นมือเข้ามาช่วยดูแลรักษาเขาซึ่งได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกับพลังทำลายของดาบเขี้ยวอสูร เธอกลับถูกสมุนเผ่าหมาป่าปีศาจฆ่าตายเซโซมารุดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นในการฟื้นชีวิตของเธอและยินยอมให้ติดตามไปด้วย นับจากเซ็ทโซมารุรับ ริน มาร่วมเดินทางแม้จะเล็กน้อยแต่การแสดงออกของเขาได้เปลี่ยนไป

 

 

ริน (Rin)

เดิมเธอเป็นเด็กหญิงชาวบ้านธรรมดาแต่ต้องมาเห็นพ่อแม่ถูกโจรป่าฆ่าตายไปต่อหน้าต่อตาจึงช็อคจนพูดไม่ได้ จนวันหนึ่งโชคชะตานำพาให้รินไปพบ เซ็ทโซมารุที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาจากการปะทะกับพลังของดาบเขี้ยวอสูร เธอยื่นมือเข้าไปช่วยรักษาบาดแผลให้เขาและรินได้ส่งรอยยิ้มบริสุทธิ์ของความดีใจให้กับเขา  แต่ต่อมาเมื่อรินกลับหมู่บ้านเธอโชคร้ายถูกสมุนเผ่าหมาป่าปีศาจของโคงะฆ่าตาย จากนั้นโลกของรินก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเมื่อรินได้เซ็ทโซมารุใช้ดาบเขี้ยวฟ้าฟื้นช่วยชุบดึงชีวิตกลับมาจากความตาย เธอจึงได้คอยติดตามไปกับเซโซมารุและกลับมาพูดได้ดังเดิม รินได้รับการดูแลที่อิสระในการเลือกใช้ชีวิตในแบบของเธอที่เป็นตัวเธอเองอยู่ภายในสายตาการรับรู้ของเซ็ทโซมารุ  รินมีเรื่องหนึ่งเล็กๆน้อยๆที่เธอมักทำเป็นกิจวัตร รินมัก “เก็บดอกไม้ไปให้ท่านเซ็ทโซมารุ” เป็นเรื่องปกติอย่างสม่ำเสมอ

 

ชิปโป (Shippo)

เป็นปิศาจจิ้งจอกที่ยังอยู่ในวัยเด็ก ซึ่งพ่อของเขาถูกพี่น้องไรจู (มันเต็น และ ฮิเต็น) ฆ่าตาย ทีแรกต้องการมาขโมยลูกแก้วอสูรของคาโงเมะเพื่อไปแก้แค้นให้พ่อแต่ได้อินุยาฉะมาช่วยแก้แค้นให้ ชิปโปจึงถืออินุยาฉะเป็นผู้มีพระคุณและร่วมเดินทางมากับพวกอินุยาฉะมาตลอด แต่ดูเหมือนจะสนิทกับคาโงเมะมากกว่าเพราะถูกอินุยาฉะแกล้งอยู่เป็นประจำ ชิปโปมีวิชาแปลงร่างได้ ชอบวาดภาพระบายสี เจ้าชู้เล็กๆ ถึงจะยังเป็นเด็กแต่บางครั้งก็กล้าหาญไม่เบาเลย

 

 

ซังโกะ (Sango)

 นักล่าปีศาจสาวฝีมือดีที่ถูกนาราคุหลอกไปทำร้ายจนปางตายด้วยน้ำมือของ โคฮาคุ ผู้เป็นน้องชายตัวเองซ้ำยังถูกนาราคุเป่าหูว่าทุกคนในหมู่บ้านซังโกะถูกล้างเผ่าพันธุ์ด้วยเป็นฝีมือของอินุยาฉะ ทำให้ซังโกะโกรธแค้นตามไปล้างแค้นกับอินุยาฉะ แต่เมื่อหลังจากรู้ความจริง ซังโกะจึงเข้าร่วมกับอินุยาฉะเพื่อกำจัดนาราคุ ต่อมาได้ตกลงเป็นคู่รักกับมิโรคุ พร้อมกับสัญญากันว่าจะแต่งงานกันเมื่อแก้แค้นนาราคุได้แล้ว มีอาวุธประจำกายคือ กระดูกบิน ซึ่งเป็นอาวุธในลักษณะของบูมเมอแรงยักษ์ ในตอนท้ายสุดของเรื่องเธอตกลงแต่งงานสร้างครอบครัวกับมิโรคุ ทั้งสองมีลูกๆด้วยกัน 3 คน เป็นลูกสาวฝาแฝดและลูกชายอีกหนึ่งคน

 

มิโรคุ (Miroku)

นักบวชซึ่งมีพลังวิชาของสายอาชีพอย่างที่ใช้การได้สามารถใช้ปราบปีศาจส่งวิญญาณหาเลี้ยงปากท้องได้ด้วยสัจจริงเขากลับเพียงเป็นนักบวชทุศีลจอมลามกที่จีบผู้หญิงไปวันๆ ไม่ว่าเจอผู้หญิงสวยๆที่ไหนเขาก็มักจะพูดว่า “ช่วยคลอดลูกให้ข้าสักคนได้มั้ยครับ” จนติดเป็นนิสัย แต่ว่าหลังจากได้พบกับซังโกะ มิโรคุมีเพียงซังโกะเป็นคนที่เขารักอย่างจริงจังแม้จะยังไม่ทิ้งลายคำพูดติดปากติดนิสัยเดิมเลยก็ตาม มิโรคุมีไม้ตายเฉพาะงคือ “ช่องว่างแห่งลม” ที่ถ้าไม่จำเป็นเขาไม่อยากเลือกใช้ เขาตัดสินใจร่วมเดินทางไปกับพวกอินุยาฉะเพื่อจะปราบนาราคุเพราะคำสาปที่สืบทอดในตระกูลจากที่ปู่ของเขาถูกนาราคุสาปให้มีช่องว่างแห่งลมที่มือและมันเป็นคำสาปที่จะสืบทอดไปยังลูกหลานจนกว่านาราคุจะถูกกำจัด โดยช่องว่างแห่งลมสามารถดูดทุกสิ่งให้หายเข้าไปในความว่างเปล่า แต่อย่างร้ายแรงสำหรับผู้ใช้เองตรงที่ช่องว่างแห่งลมจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนสุดท้ายจะดูดกลืนร่างกายเจ้าของเองโดยไม่มีเหลือแม้แต่ส่วนเดียว ภายหลังในตอนจบของเรื่อง คำสาปช่องว่างแห่งลมได้ถูกทำลายลงและมิโรคุก็ได้ร่วมชีวิตครอบครัวกับซังโกะโดยมีลูกสาวฝาแฝดและลูกชายอีกหนึ่งคน

 

 

 

 

ยังไม่จบ มีต่อซีซั่น 2!!…………………